ဘုရားဖူးမသြားခင္ သိေစခ်င္

ဘုရားသို႔မွန္း ေျခတလွမ္း သိန္းသန္းမကထိုက္၊ လွဴသူ ဖူးသူ၊ ေပးေ၀သူ နတ္လူ ဘံုသို႔ဆိုက္ ဆိုေသာ လကၤာေလးကို သေဘာေပါက္လာပါလိမ့္မည္။

ထို႔အျပင္ ေစတီေတာ္မွ ညႊန္ျပေသာ သေကၤတမ်ားမွ ေဟာေျပာေနေသာ တရားေတာ္မ်ားကို ဆင္ျခင္ ႏွလံုးသြင္း ႏိုင္ပါက ပါရမီ ရင့္သန္ၿပီးသူ ျဖစ္ပါက ဘုရားဖူးရင္းပင္ နိဗၺာန္ရႏိုင္ေၾကာင္း ေျပာမည္ဆိုပါက လြန္ အံ့မထင္

ေစတီဆိုတဲ့ ေ၀ါဟာရ 

ေစတီဆိုတဲ့ေဝါဟာရက ဗုဒၶဘုရားရွင္ မပြင့္ထြန္းခင္ကတည္းက အိႏၵိယႏိုင္ငံမွာ ရွိေနခဲ့ပါတယ္။ ေဝသာလီျပည္ႀကီးရဲ႕ အနီးပတ္ဝန္းက်င္မွာ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ အရာဌာနေတြကို ေစတီီသမုတ္ၿပီး ကိုးကြယ္ခဲ့တာေၾကာင့္ ေစတီေတြ မ်ားစြာရွိခဲ့ပါတယ္။ အခ်ိဳ႕ေစတီေတြကေတာ့ နတ္ဘီလူးႀကီးမ်ားကို ရည္မွတ္ၿပီး တည္ေဆာက္ထားတဲ့ နတ္ကြန္းေတြျဖစ္ပါတယ္။ အခ်ိဳ႕ေတာ့ နတ္ႀကီးတယ္ဆိုၿပီး မခူးၾကနဲ႔ မဖ်က္ဆီးၾကနဲ႔ စသည္ျဖင့္ သီးျခားသတ္မွတ္ထားတဲ့ ဥယ်ာဥ္ႀကီးေတြျဖစ္ပါတယ္။ အခ်ိဳ႕ေစတီေတြဟာ ေတာင္ေတြျဖစ္ပါတယ္။ အခ်ိဳ႕ကေတာ့ ေတာေတြျဖစ္ပါတယ္။

ေစတီဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္

ေစတီဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္မွာ အရိုအေသျပဳအပ္ေသာ အရာ၊ ဌာန အားလံုးပါဝင္ပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ျမန္မာလို ျပန္ရင္ အရိုအေသျပဳအပ္ေသာ သေကၤတ ဆိုတာပဲ သင့္ေတာ္မယ္ထင္ပါတယ္။

ေထရဝါဒဗုဒၶသာသနာျပင္ပမွ ေစတီမ်ား

ဟိႏၵဴ ဘုရားေစတီမ်ား ၊ ဒီေန႔ေခတ္ Holy City ေတြအျဖစ္ သတ္မွတ္ခံထားရတဲ့ လာဆာ၊ မကၠာ၊ ေဂ်ရုဆင္ တို႔လို ၿမိဳ႕ေတာ္ေတြဟာလည္း သက္ဆိုင္ရာ ဘာသာဝင္တို႔ရဲ႕ အရိုအေသေပးရာ ဌာနေတြျဖစ္လို႔ အထက္ကေျပာခဲ့တဲ့ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္ အတိုင္းေျပာရရင္ ေစတီေခၚထိုက္ပါတယ္။ (အခုေျပာခဲ့တဲ့ ေစတီေတြကေတာ့ ေထရဝါဒဗုဒၶသာသနာ ျပင္ပက ေစတီေတြပါ )

ေထရဝါဒဗုဒၶသာသနာတြင္းက ေစတီ(၄)မ်ဳိး

ေထရဝါဒဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြ အရိုအေသ အေလးအျမတ္ျပဳၾကတဲ့ သာသနာတြင္း ေစတီေတြကေတာ့ အားလံုးသိၾကတဲ့အတိုင္း ၄-မ်ိဳးရွိပါတယ္။

၁) ဓာတုေစတီ-ဘုရား၊ ရဟႏၲာမ်ား၏ ဓာတ္ေတာ္မ်ား

၂) ဓမၼေစတီ-ဘုရားရွင္ ေဟာၾကားခဲ့ေသာတရားေတာ္မ်ား

၃) ပရိေဘာဂေစတီ- ဘုရားရွင္ သက္ေတာ္ထင္ရွားရွိစဥ္က သံုးေဆာင္ခဲ့ေသာ အသံုးအေဆာင္မ်ား

၄) ဥဒၵိႆေစတီ- ဘုရားရွင္ကို ရည္မွန္းၿပီး ထုလုပ္ထားေသာ ရုပ္ပြားဆင္းတုေတာ္မ်ား

ေထရဝါဒဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြ အေနနဲ႔ အေလးအျမတ္ျပဳတဲ့ ေနရာဌာနေတြလည္း ရွိေသးပါတယ္။ အဲဒါေတြကေတာ့ ဗုဒၶဂါယာ အစရွိတဲ့ သံေဝဇနိယ ေလးဌာနတို႔ပါပဲ။

ေထရဝါဒဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြ အေနနဲ႔ အထက္က ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ ေစတီေတြ၊ သံေဝဇနိယ ေလးဌာနလို ေနရာေတြ အရုိအေသေပးၾက၊ ကိုးကြယ္ၾကတဲ့ အခါမွာလည္း နည္းလမ္းမွန္ဖို႔ အေရးႀကီးလွပါတယ္။ ဗုဒၶရွင္ေတာ္ မရွိေတာ့တဲ့ေနာက္ပိုင္းက်မွ ဗုဒၶရွင္ေတာ္အမွတ္တရ အျဖစ္နဲ႔ သေကၤတျပဳထားတဲ့ အရာေတြကို မဆိုထားနဲ႔ ဗုဒၶရဲ႕သက္ရွိထင္ရွား ကိုယ္ကာယႀကီးကို ကိုးကြယ္တာေတာင္ နည္းမွန္လမ္းမွန္ မဟုတ္ရင္ ဗုဒၶက အားမေပးခဲ့ပါဘူး။ ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။

ကိုးကြယ္ပံုနည္းလမ္းမမွန္တဲ့အခါ ဓာတ္ေတာ္စစ္ေတြ၊ ပရိေဘာဂ အစစ္ေတြ ရွိေနေသာ္လည္း ဗုဒၶရွင္ေတာ္နဲ႔ လံုးဝမလြဲ တစ္ေထရာတည္းတူတဲ့ ပံုေတာ္ထုလုပ္ထားလည္း အက်ိဳးမ်ားမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဂါယာအစရွိတဲ့ ေဒသေတြကိုသြားလည္း ေငြကုန္လူပန္းတာကလြဲလို႔ သံသရာအတြက္ အက်ိဳးမမ်ားပါဘူး။ ဂါယာက ျပန္လာလို႔လည္း ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး။

ကၽြန္ေတာ္နားလည္သလို ေျပာရရင္ ေထရဝါဒဗုဒၶဘာသာဝင္တို႔ရဲ႕ ေစတီကိုးကြယ္ျခင္းဟာ ဗုဒၶဘုရားရွင္ဆီက ကယ္တင္ျခင္း တစံုတရာကို လိုခ်င္လို႔၊ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာ ေျမႇာက္စားျခင္း တစံုတရာ လိုခ်င္လို႔ မဟုတ္တာေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။

ျမန္မာျပည္မွ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာ ဘုရားေစတီ မ်ား ႏွင့္ ဗိသုကာပညာရပ္ ေဂါတမဗုဒၶသာသနာ၏ ပထမဦးဆံုးေသာ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာေစတီ

ေဂါတမဗုဒၶသာသနာ၏ ပထမဦးဆံုးေသာ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာေစတီမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ျမတ္ႀကီး ျဖစ္ပါတယ္။

(မွတ္ခ်က္။ ဤေစတီေတာ္သမိုင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေရႊတိဂံုဘုရားသမိုင္း စာအုပ္တြင္ အေသးစိတ္ ဖတ္ရႈႏိုင္သည့္ အတြက္ ယခု မေဖာ္ျပေတာ့ပါ )

ဒါေၾကာင့္ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာေစတီ ကို ရည္ညႊန္းတဲ့အခါမွာ ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ျမတ္ႀကီးနဲ ့သာ ကိုးကားေဖာ္ျပလိုပါတယ္...

ဗိသုကာပညာရပ္တစ္ခုအေနျဖင့္ ေလ့လာၾကည့္မည္ဆိုပါက ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ျမတ္ႀကီးသည္ ျမန္မာတို ့၏ သီးျခားဗိသုကာလက္ရာစင္စစ္ ျဖစ္သည္ဆိုသည္ကို ေအာက္ပါအခ်က္မ်ားအရ သိရွိႏိုင္ပါသည္

၁) ေရႊတိဂံုဘုရားသည္ အေပၚမွ မိုးၾကည့္လွ်င္ ပန္းတင္ခံုေခၚ ေအာက္ေျခအုတ္ခံုကို ေလးေထာင့္က်က် စတုရန္းပံု ေဆာက္လုပ္ထားပါတယ္။ (ဟိႏၵဴဘုရားေစတီမ်ားသည္ ေအာက္ေျခအုတ္ခံုကိုျဖစ္ေစ၊ ေျမေပၚပိုင္း အေဆာက္အဦကိုျဖစ္ေစ အ၀ိုင္းပံုႏွင့္ အခံုးပံုကို အေျခခံၿပီး ေဆာက္လုပ္ထားေၾကာင္း ေတြ ့ရွိရမွာျဖစ္ပါတယ္)

၂) ပန္းတင္ခံုေပၚတြင္မွ ပစၥယာ သံုးဆင့္ေခၚ ေလွကားထစ္သဖြယ္ ပံုပန္းသ႑ာန္ကို ဆဌဂံမွ အဆင့္ဆင့္ အဌဂံပံုသို႕ ေျပာင္းလဲတည္ေဆာက္ထားပါတယ္။ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ စတုရန္းမွ စက္၀ိုင္းပံုသို႔ ေျပာင္းလဲ သြားဟန္ကို မ်က္စိပသာဒ ျဖစ္ဖြယ္ ပညာသားပါပါ ေျပေျပေလး ေျပာင္းလဲယူျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

၃) ပစၥယာ သံုးဆင့္ေပၚတြင္ အမွ်ေ၀ျခင္း အထိမ္းအမွတ္ ေခါင္းေလာင္း ေမွာက္ကုိ တည္ထားရာ ေခါင္းေလာင္းေျခမွာ အခြက္ပံုျဖစ္ၿပီး ေခါင္းေလာင္း စည္းရဲ႕အေပၚပိုင္းမွာ အခံုးပံုျဖစ္ျခင္း၊ အခံုးနဲ႕ အခြက္ကို ၾကည့္သူရဲ႕ အျမင္တြင္ သဟဇာတျဖစ္ေအာင္ ဆက္ထားပံုကို ပညာရွင္မ်ားအေနနဲ ့ အတုယူၾကရပါတယ္။

၄) ေခါင္းေလာင္းေမွာက္ရဲ႕ အထက္တြင္ ၾကာေမွာက္ ၾကာလွန္ကို တည္ထားပံုမွာလည္း သည္သေဘာ တရား ပင္ျဖစ္သည္။

၅) ငွက္ေပ်ာဖူးတြင္ အထက္သို႔ ရွဴးတက္သြားၿပီးမွ ထိပ္ဆံုးတြင္ ထီးေတာ္နဲ႔ျပန္အုပ္ထားေသာ ဒီဇိုင္းမွာလည္း ဖူးေျမာ္သူရဲ႕စိတ္ကို ထိပ္ဆံုးသို႔ အာရံုစုစည္းေစၿပီးမွ ထီးေတာ္ကို ၾကည္ညိဳႏိုင္ေစရန္ ဆြဲေဆာင္ေသာ လက္ရာေျမာက္သည့္ ဗိသုကာပညာရပ္တစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။

၆) ပုထိုးေတာ္ ဒီဇိုင္းျဖစ္ေသာ အာနႏၵာဘုရားသည္ ထိပ္ပိုင္းက ဟိႏၵဴဒီဇိုင္းဟု ထင္ရသေယာင္၊ ဆင္သေယာင္ ရွိေသာ္လည္း လိုဏ္သံုးထပ္ လုပ္ထားပုံမွာ လံုး၀မတူ ျခားနားျခင္းရဲ႕ သက္ေသျဖစ္ၿပီး၊ ေရႊတိဂံုဘုရားကဲ့သို႕ မတည္ရျခင္းမွာ အပူပိုင္းေဒသရပ္၀န္းတြင္ တည္ရသည့္အတြက္ ဘုရားဖူးလာသူမ်ားရဲ႕ ၾကည္ညိဳစိတ္ကို ဖန္တီးႏိုင္ရန္ ရည္ရြယ္ၿပီး ပုထိုးေတာ္ကဲ့သို႔တည္ျခင္း၊ လိုဏ္နံရံမ်ားရွိ ေက်ာက္ပန္း ဇကာမ်ားသည္ အေကာင္းဆံုး သက္ေသျဖစ္ျခင္း၊

 အျပင္ဘက္ဆံုး ေက်ာက္ပန္း ဇကာသည္ ဖုန္စစ္ရန္၊ အလယ္နံရံရွိ ေက်ာက္ပန္း ဇကာသည္ ေနေရာင္စစ္ရန္ ျဖစ္ၿပီး အတြင္းဘက္ဆံုး ရုပ္ပြားေတာ္မ်ား တည္ထားရာ ဂႏၶကုဋီ၏ နံရံရွိ ေက်ာက္ပန္း ဇကာသည္ကား ေလပူစစ္ရန္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေက်ာက္ပန္း ဇကာမ်ားရဲ႕ ဒီဇိုင္းကို ၾကည့္ၿပီး သိႏိုင္ျခင္း၊

ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ဘုရားဖူး လာသူသည္ ေနပူ၊ ေလပူ၊ ဖုန္ထူ တို႕ကို ျဖတ္ၿပီး ဘုရားဖူး လာရာတြင္ ပုထိုးေတာ္ ထဲသို႕ ေရာက္သည္ႏွင့္ လူေရာ စိတ္ပါ ေအးခ်မ္း တည္ၿငိမ္ သြားေစရန္ ရည္ရြယ္ေၾကာင္း၊ ေနပူထဲမွ လာေသာ စိတ္ပ်ံ႕လြင့္ ေနေသာ ဘုရားဖူးသူကို အလင္းေရာင္ စစ္ထားေသာေၾကာင့္ ေမွာင္သေယာင္ အလင္းမွိန္ေသာ ပုထိုးေတာ္ထဲတြင္ စိတ္ကိုတည္ၿငိမ္ေစၿပီးမွ ရုပ္ပြားေတာ္ေပၚတြင္သာ အလင္းက်ေရာက္ေနေစရန္ စီစဥ္ထားေသာ ဗိသုကာလက္ရာေၾကာင့္ အေမွာင္ထဲတြင္ လင္းေနေသာရုပ္ပြားေတာ္ကို ဖူးေျမာ္ေစေလရာ ၾကည္ညိဳ သဒၶါစိတ္ကို ျဖစ္ေပၚေစျခင္း၊

စိတ္ပညာကိုပါ အသံုးျပဳကာ ဘုရားကို ထိုကဲ့သို႕ေသာ ပံုပန္းသ႑ာန္ျဖင့္ ေဆာက္လုပ္ေသာ ဗိသုကာလက္ရာကို အေရွ႕ေတာင္ အာရွ တခြင္တြင္ေရာ၊ တကမၻာလံုး တြင္ပါ မေတြ ့ရွိရျခင္း၊

ထိုထိုေသာအေၾကာင္းတို႔ကို ဟိႏၵဴဘုရားမ်ားတြင္သာမက မည္သည့္လူမ်ိဳး၊ ဘာသာရဲ႕ အထိမ္းအမွတ္မွာမွ မျမင္ဖူးေသာေၾကာင့္ ျမန္မာ့လက္ရာ ဗုဒၶဘာသာ ေစတီပုထိုးမ်ားရဲ႕ ဗိသုကာ လက္ရာသည္ အတုမရွိ၊ ကိုယ္ပိုင္ လက္ရာသာ ျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိႏုိင္ပါသည္။

ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားသည္ ဘုရားေစတီ ပုထိုးမ်ားသို႔ ပံုမွန္မဟုတ္ေတာင္ မၾကာခဏ သြားလာဖူးေျမာ္ ၾကသည္။ အထူးသျဖင့္ ေန႕ႀကီးရက္ႀကီးမ်ားတြင္ လူငယ္လူႀကီးမေရြး ဘုရားဖူးသြားၾကေလသည္။ သူလို ကုိယ္လို ဘုရားဖူးေနက်ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဖူးမယ့္သာ ဖူးလိုက္သည္။ ဘုရားကို ဘာလို႔သည္လိုတည္ထားသလဲ ဆိုတာ ဘုရားမွာ ဘာလို႔သည္လိုေနရာေတြ ထည့္ထားသလဲဆိုတာ ေသခ်ာစဥ္းစားရွာေဖြၾကသူ အင္မတန္ နည္းပါသည္။ အမႈမဲ ့အမွတ္မဲ့ ေနၾကသူသာမ်ားပါသည္။

ဘာေၾကာင့္ ပန္းတင္ခံုလို႔ေခၚၿပီး သည္လိုပံုစံ တည္ထားရသလဲ။ ဘာေၾကာင့္ ပစၥယာကို ၃ဆင့္ ထားရသလဲ။ ဘာေၾကာင့္ ေခါင္းေလာင္းေမွာက္မွာ ရင္စည္းကို ဘာအဓိပၸာယ္နဲ႔ ထည့္ထားသလဲ။ ဘုရားမွာ ဘာေၾကာင့္ ေၾကာက္စရာ ဘီလူးပန္းဆြဲပံုနဲ႔ ဗိသုကာလက္ရာ ပါေနရသလဲ။ ေဖာင္းရစ္က ဘာလို႔ခုႏွစ္ရစ္ ျဖစ္ေနရသလဲ။ ၾကာကို ဘာေၾကာင့္ ေမွာက္လိုက္ လွန္လိုက္ ထည့္ထားရသလဲ။ ဘာေၾကာင့္ ၾကာပန္းကိုမွ ေရြးထည့္ရသလဲ စသည္ စသည္ျဖင့္

ယခု ဤစာဖတ္ေနေသာ.. မိတ္ေဆြကေရာ -

(က်ေနာ္သည္လည္း ဤသို႔ အမႈမဲ့ အမွတ္မဲ့ ေနခဲ့ပါသည္။ မိမိ၏ေလ့လာမႈ အားနည္းျခင္းေၾကာင့္
အျခားေသာ ဘာသာျခား သူငယ္ခ်င္းမ်ားမွ ေမးျမန္းေသာအခါတြင္ သီးသန္႔အဓိပၸါယ္ရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ မိမိမွာ မသိေသးေၾကာင္း ၀န္ခံေျဖၾကားခဲ့ရသည္က မ်ားပါသည္။ ကဲ့ရဲ႔သူမ်ားရွိေသာအခါတြင္လည္း လူငယ္စိတ္ျဖင့္ မခံခ်င္စိတ္မ်ားေၾကာင့္ အခ်ိဳ႕ေသာ ဥပမာမ်ားျဖင့္ ျပႆနာကို ေျဖရွင္းခဲ့ရေသာ္လည္း ရင္ထဲတြင္ မေကာင္းလွပါ။ ေက်နပ္္အားရမႈ မရွိခဲ့ပါ )

ဘာေၾကာင့္ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာေစတီေတြကို ယေန ့ေတြ ့ျမင္ေနရေသာ ပံုမ်ားအတိုင္း တည္ထားခဲ့ပါသလဲ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာေစတီတစ္ခု၏ ေအာက္ပါ အစိတ္အပိုင္းမ်ားႏွင့္ အမည္မ်ားက မည္သို႔ေသာ အခ်က္မ်ားကို ရည္ညႊန္းေနၾကသနည္းနည္း။

၁။ ပန္းတင္ခံု

၂။ ပစၥယာ ၃ ဆင့္

၃။ ေခါင္းေလာင္းေမွာက္ ( သို ့ ) သပိတ္ေမွာက္

၄။ ဘီလူးပန္းဆြဲ

၅။ ခါးစည္း ေခၚ ရင္စည္း ၃ ေခ်ာင္း

၆။ ေဖာင္းရစ္ (၇)ရစ္

၇။ ၾကာေမွာက္

၈။ ရြဲလံုး

၉။ ၾကာလွန္

၁၀။ ငွက္ေပ်ာဖူး

၁၁။ ထီးေတာ္

၁၂။ ငွက္ျမတ္နား

၁၃။ စိန္ဖူးေတာ္

ယင္းတို ့အျပင္ ေစတီအနီးရွိ ဟသၤာနားေနဟန္ တံခြန္တုိင္ကို ဘာေၾကာင့္ တည္ေဆာက္ထားၾကသလဲ -

၁) ပန္းတင္ခံုကို အက်ယ္ဆံုးနဲ႕ ေအာက္ဆံုးမွာထားတာဟာ လူ႕စိတ္ေတြထဲမွာ ေလာကုတၲရာနည္းနဲ႕ ပိုင္းျခားရင္ အဆင့္အနိမ့္ဆံုးလူမွာ လိုခ်င္မႈေတြ အမ်ားဆံုးျဖစ္လို႔ ေအာက္ဆံုးက ပန္းတင္ခံုကို အက်ယ္ဆံုး ထားေပးၿပီး ဥပမာေပးျခင္း၊ ဘုရားကို ပန္းကပ္လွဴလိုသူေတြ ပန္းတင္လို႕ရေအာင္ အျမင့္ခံုပံု ေဆာက္လုပ္ေပးထားျခင္းေၾကာင့္ ပန္းတင္ခံုဟု အမည္ေပးျခင္း၊

၂) ပစၥယာ ကို ၃ဆင့္ ထားရျခင္းမွာ တဏွာ ၃ပါးေခၚ လိုခ်င္မႈအုပ္စု ၃စုကို ရည္ညႊန္းေၾကာင္း၊ ယင္းတို႕မွာ -

ဘ၀မရွိမႈကို လိုခ်င္ျခင္း (နိဗၺာန္ကို လိုခ်င္မႈျဖင့္ မရႏိုင္၊ အရာအားလံုး သူ႔သေဘာနဲ႔သူ ျဖစ္ပ်က္မႈကိုသိၿပီး အစြဲကၽြတ္ျခင္းျဖင့္သာ နိဗၺာန္ကို ရႏိုင္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အက်င့္တရားမရွိဘဲ နိဗၺာန္ကို လုိခ်င္ျခင္းသည္ ဒိဌိ တမိ်ဳးသာျဖစ္သည္။)၊

ဘ၀ကိုလိုခ်င္ျခင္း၊ 

ကာမဂုဏ္တရားမ်ား (ရုပ္အဆင္း၊ အသံ၊ အနံ႔၊ အရသာ၊ အေတြ႕အထိ)တို႔ကို လိုခ်င္ျခင္း ဟူေသာ ေလာကုတၲရာနယ္ရဲ႕ ေအာက္ေျခက တဏွာသံုးပါးကို သတိေပးရန္ ပစၥယာ ကို ၃ဆင့္ ထားရျခင္း၊

၃) ေခါင္းေလာင္းေမွာက္ေခၚ သပိတ္ေမွာက္ရဲ႕ အဓိပၸာယ္မွာ အထက္ပါ သံသရာလည္ေစေၾကာင္း အခ်က္မ်ားကို မျပဳလုပ္၊ လက္မခံ ဟူေသာ အဓိပၸာယ္ျဖင့္ သပိတ္ေမွာက္သည္၊ ေခါင္းေလာင္းေမွာက္သည္ဟု လမ္းညႊန္ျခင္း၊

၄) သံသရာကို ဘီလူးလိုေၾကာက္ၿပီး အထက္နိဗၺာန္ ပန္းကို လွမ္းဆြဲေစခ်င္သည္ဟူေသာ သတိေပးခ်က္ကို ဘီလူးပန္းဆြဲျဖင့္ ဥပမာေပးျခင္း၊

ပံုပန္းသ႑ာန္ ၅ခုေျမာက္တြင္ ဘီလူးပန္းဆြဲကို ထားျခင္းမွာ ဥာဏ္စဥ္ ၁၆ပါးရွိသည့္အနက္ ၅ဆင့္ေျမာက္ ဘယဥာဏ္ကို ညႊန္းဆိုလိုေသာေၾကာင့္ သည္ေနရာတြင္ ဘီလူးပန္းဆြဲကို ထားျခင္း၊ (အထက္ျမန္မာျပည္တြင္ ဘီလူးကို ပါေအာင္ထည့္ၿပီး ေအာက္ျမန္မာျပည္တြင္မူ ဘီလူးထားျခင္း အဓိပၸာယ္ကို တလြဲေတြးသျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ဘီလူးကို အပါယ္ေလးဘံုသားဟု သတ္မွတ္ကာ ဘုရားတြင္ မထားခ်င္သျဖင့္ လည္းေကာင္း ဘီလူးမပါဘဲ ပန္းဆြဲကိုခ်ည္းသာ ထည့္ေလ့ရွိသည္ကို သီးျခားမွတ္သား ႏိုင္ပါသည္။ ) သည္ေနရာတြင္ ပန္းဆြဲ ၁၆ခု ရွိေနသည္မွာ ရိပ္သာမ်ားတြင္ ေယာဂီမ်ားကို တရားစစ္ရာတြင္ အဆင့္သတ္မွတ္ေသာ ေသာတာပတၲိ မဂ္ဥာဏ္ ဖိုလ္ဥာဏ္ မရခင္ အေျခခံ ဥာဏ္စဥ္ ၁၆ပါးကို ညႊန္းျခင္း

၅) ခါးစည္း ေခၚ ရင္စည္း ၃ေခ်ာင္း ထားရျခင္းမွာ မိမိရဲ႕ စိတ္နဲ႔လုပ္ရပ္ကို သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာ ဟူေသာ ထိန္းကြပ္မႈ ၃မ်ိဳးႏွင့္ ထိန္းကြပ္ရန္ သတိေပးလိုျခင္း၊

၆) ေဖာင္းရစ္ (၇)ရစ္မွာ ၀ိသုဒၶိ (၇)ပါးကို ရည္ညႊန္းျခင္း၊

၇) ေစတီေတာ္ရဲ႕ ၁၄ဆင့္ေျမာက္မွာ ၾကာေမွာက္ကို ထားျခင္းသည္ တရားအားထုတ္ေနေသာ ေယာဂီျဖစ္လ်က္ ေသာတာပတၱိ မဂ္ဥာဏ္ ဖိုလ္ဥာဏ္ ရခါနီး ဥာဏ္စဥ္ ၁၄ဆင့္ေျမာက္ ေရာက္ေနေစဦးေတာ့ သံသရာအတြက္ စိတ္မခ်ရေသးဘဲ ထုိအခိ်န္တြင္ မေကာင္းမႈအကုသိုလ္မ်ားကို ေမွာက္မွားစြာ လုပ္မိႏိုင္ေသးေၾကာင္း၊ ထိုသို႕လုပ္မိပါက ေအာက္သံသရာ အပါယ္ေလးဘံုသို႕ ေမွာက္ေမွာက္မွားမွား ျပန္လည္က်ေရာက္ႏိုင္ေသးေၾကာင္း သတိေပးလိုျခင္း၊

၈)  ၾကာေမွာက္ႏွင့္ ၾကာလွန္ၾကားရွိ ရြဲလံုးမ်ားသည္ကား ဒႆန နယ္ကို ျပဆိုၿပီး ဥာဏ္စဥ္ အမွတ္ ၁၅ႏွင့္ ၁၆သည္ အျခားမရွိ ခ်က္ခ်င္းျဖစ္ေပၚေလ့ရွိၿပီး ေလာကီသားဘ၀၊ ေလာကီနယ္မွ ေလာကုတၲရာသားဘ၀၊ ေလာကုတၲရာနယ္သို႔ ကူးေျပာင္းျခင္းကို ျပဆိုျခင္း၊

၉) ၾကာလွန္သည္ ထို ဥာဏ္စဥ္ ၁၆ပါးလံုးကို ရရွိၿပီးပါက ေသာတာပန္ျဖစ္ၿပီ ျဖစ္၍ ေအာက္သံသရာကို ျပန္စရာမရွိေတာ့ဘဲ အထက္ မဂ္ဖိုလ္မ်ားကိုရရွိကာ အလြန္ဆံုး ( ၇ ) ဘ၀သာ သံသရာမွာ က်င္လည္ရၿပီး အထက္ နိဗၺာန္ကိုသာ ၀င္စံရေသာေၾကာင့္ အထက္သို႔လွန္တက္ေနေသာ ၾကာလွန္ကို ပံုဥပမာ ေပးထားျခင္း၊

သေကၤတ၀ါဒ အရ ၾကာပန္းကို ထားရျခင္းမွာ ေရမွာ ႏြံမွာ ေပါက္ဖြားေသာ ၾကာပင္ျဖစ္လ်က္ ေရမစို၊ ႏြံမလူး၊ ေမႊးႀကိဳင္ သင္းပ်ံ႕ျခင္း ရွိေသာ ၾကာပန္းကဲ့သို႕ ေလာကီနယ္မွ လူသားအျဖစ္မွ ေလာကုတၲရာ နယ္သား ဘုရားျဖစ္ေအာင္ က်င့္ၾကံ ေအာင္ျမင္ရာတြင္ ဘုရားႏွင့္ၾကာပန္းတို႔တြင္ အဓိပၸာယ္ဆင္တူေသာ ဂုဏ္ရည္ခ်င္းကို ဥပမာ ခိုင္းႏိႈင္းလိုေသာေၾကာင့္ ၾကာပန္းကို သံုးျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရား ဗ်ာဒိတ္ ခံစဥ္တြင္လည္း ၾကာပန္းကိုသာ ကပ္လွဴျခင္း၊ ဖြားစဥ္ကလည္း ၾကာပြင့္မ်ား အလိုလိုေပၚလာကာ ေျခခ်ရာတိုင္း ခံလာရျခင္း တို႕ေၾကာင့္ ၾကာပန္းသည္ ဗုဒၶ၏ သေကၤတ ျဖစ္ျခင္း၊

၁၀)  ငွက္ေပ်ာဖူးဆိုတာ ငွက္ေပ်ာတစ္ပင္ရဲ႕နိဂံုး သေကၤတပါပဲ။ ေပတစ္သီး က်ီးတစ္သား ငွက္ေပ်ာတစ္ခိုင္ တဲ့။ ငွက္ေပ်ာ တစ္ပင္ဟာ ငွက္ေပ်ာဖူး ထြက္လာၿပီး ငွက္ေပ်ာတခိုင္ သီးၿပီးတာနဲ႔ သူ႔ဘ၀ၿပီးဆံုးရသလို ၾကာလွန္ အဆင့္ျဖစ္တဲ့ (သံသရာမွာ ေအာက္သံသရာကို လည္စရာမလိုေတာ့တဲ့ နိဗၺာန္ေရာက္ဖို႔ေသခ်ာ ေနတဲ့) ေသာတာပန္ အဆင့္ကို ေရာက္ၿပီဆိုရင္ သံသရာမွာ ဆက္ရွင္သန္ က်င္လည္စရာ မလိုေတာ့တဲ့ အတြက္ သံသရာၿပီးဆံုးတဲ့အတြက္ ငွက္ေပ်ာဖူးနဲ႔တင္စားတာပါတဲ့။ ငွက္ေပ်ာဖူးၿပီးရင္ေတာ့ အထက္မွာ ထီးေတာ္ပဲ ရွိေတာ့တာမို႔ ထီးေတာ္နဲ႔ က်န္တဲ့အစိတ္အပိုင္းေတြအေၾကာင္းကို ေအာက္မွာ ဆက္လက္ဖတ္ရႈ ႏိုင္ပါတယ္။ (ေပဖူးပံု မသံုးဘဲ ငွက္ေပ်ာဖူးပံု သံုးရျခင္း အေၾကာင္းက မ်က္စိအျမင္ထဲမွာ ပံုပန္းသ႑ာန္အရ ၾကည္ညိဳ သပၸါယ ျဖစ္မယ့္ပံုကို ေရႊးခ်ယ္္ျခင္းျဖစ္မယ္လို႔ ထင္ျမင္မိပါတယ္။ တစ္ျခားအေၾကာင္းေၾကာင့္ဆိုရင္ သိတဲ့သူမ်ား ျဖည့္စြက္ေပးၾကေစလိုပါတယ္။ သိရွိရသေလာက္ ငွက္ေပ်ာဖူးဟာ အထက္ကိုပဲ တသမတ္တည္း ရွဴးၿပီး ထီးေတာ္ ခုႏွစ္ဆင့္အျဖစ္ တက္သြားသလို ေသာတာပတၱိ မဂ္ဥာဏ္ရၿပီးသားသူဟာလဲ အထက္မဂ္ ဖိုလ္ ၇ဆင့္ဆီကို တသမတ္တည္း အစဥ္လိုက္ ရရွိေရာက္ရွိ သြားတဲ့သေဘာကို ေဖာ္က်ဴးတဲ့ အေနနဲ႕ ငွက္ေပ်ာဖူးကို ၾကာလွန္နဲ႔ ထီးေတာ္ ၇ဆင့္ၾကား အခ်ိတ္အဆက္မိမိ တည္ထားေဆာက္လုပ္ ထားတယ္လို႕ဆိုပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္းကို ေရႊတိဂံု ဘုရား သမိုင္း စာအုပ္ငယ္မွာ ဖတ္ရႈႏိုင္ပါတယ္)

၁၁) ထီးေတာ္ (၇) ဆင့္သည္ အထက္ဖိုလ္ ခုႏွစ္ပါးကို ျပဆိုျခင္း

၁၂) ငွက္ျမတ္နား ဆိုသည္မွာ ဘုရား၊ ရဟႏၲာတို႔ လက္ရွိဘ၀မွ နိဗၺာန္သို႔ မ၀င္စံမီ (သို႔မဟုတ္) ပရိနိဗၺာန္ မျပဳမီ ေခတၲခဏ နားေနရာအခိ်န္အခိုက္အတန္႔ကို ျပဆိုလိုျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ ထို႔ျပင္ ေရႊတိဂံုဘုရား၏ ထို ဟသၤာအျမီးပံု ငွက္ျမတ္နားတြင္ ပတၲျမားကို ထုလုပ္ထားေသာ ဘုရားရုပ္ပြားေတာ္ေလးကို ျမဳပ္ႏွံဌာပနာ ထားျခင္းသည္ အဓိကသက္ေသျဖစ္ေၾကာင္း၊ ငွက္ျမတ္နား ဟုေခၚဆိုေလ့ရွိေသာ္လည္း တကယ္ေတာ့ အမ်ားသူငါ ေတြးထင္သလို ငွက္ၿမီးပံုကို ငွက္ျမတ္မ်ားကို ကိုယ္စားျပဳသည္မဟုတ္ဘဲ နကၡတ္ေဗဒင္ပညာတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ကိုယ္စားျပဳေသာ ဟသၤာပံုနကၡတ္ကိုယူကာ ေစတီကိုတည္ထားကိုးကြယ္ေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ား၏ အစြမ္းအစကို သမိုင္းမွတ္တမ္းတင္ရန္လည္းေကာင္း၊ ထိုျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားရဲ႕  ကုသိုလ္အက်ိဳး အထြဋ္အထိပ္သို႕ ေရာက္ပါေစျခင္း အက်ိဳးငွာလည္းေကာင္း ဟသၤာအျမီးသ႑ာန္ တည္ထားျခင္း၊

၁၃) စိန္ဖူးေတာ္သည္ အသခၤတဓာတ္ နိဗၺာန္ျမတ္ကို ရည္ညႊန္းျခင္း၊ အျခားဓာတ္မ်ားကို ကံ၊ စိတ္၊ ဥတု၊ အာဟာရတို႕ျဖင့္ ျပင္လို႔ရႏိုင္ေသးသျဖင့္ သခၤတဓာတ္ဟုေခၚၿပီး နိဗၺာန္သည္ကား မည္သို႔မွ် ျပန္လည္ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲမႈမရွိေတာ့ေသာ ဓာတ္ျဖစ္သျဖင့္ အသခၤတဓာတ္ျဖစ္ေၾကာင္းကို ရည္ညႊန္းျခင္း၊

(က) ကာဗြန္ျဒပ္စင္သည္ မီးေသြး၊ ေက်ာက္မီးေသြး၊ ဂ်ာမနီယမ္ႏွင့္ စိန္ဆိုၿပီး ေလးဆင့္ရွိရာတြင္ စိန္အဆင့္တြင္ ကာဗြန္ျဒပ္စင္သည္ အသန္႕စင္ဆံုးအဆင့္ေရာက္ေနၿပီျဖစ္သလို ေသာတာပန္၊ သကဒါဂမ္၊ အနာဂမ္ႏွင့္ အရဟတၲမဂ္ဖိုလ္ရၿပီးသူ ဘုရား၊ ရဟႏၲာတို႔တြင္ ထိပ္ဆံုးအဆင့္ ဘုရားသည္ ကိေလသာ လံုး၀စင္ၾကယ္ဆံုး အဆင့္ေရာက္ေနသည္ကို ျပဆိုျခင္း၊

(ခ) အမာဆံုး၊ အသန္႔စင္ဆံုးႏွင့္ ဓာတ္ၿပိဳကြဲမႈ လံုး၀မရွိေတာ့ျခင္း ဟူေသာ ဂုဏ္ရည္တူခ်င္း ခိုင္းႏိႈင္း ဥပမာေပးထားျခင္း

သည္ေနရာတြင္ ငွက္ျမတ္နားအဆင့္တြင္ အခက္အလက္မ်ားမွာ ငွက္ၿမီးသဖြယ္ ျဖာထြက္ေနေသာ္လည္း စိန္ဖူးေတာ္ကို ဘာေၾကာင့္ တလံုးတည္း ထားသနည္းဟူေသာ ေမးခြန္းရွိလာပါသည္။ ရဟႏၲာ ကိုယ္ေတာ္ ႀကီး မ်ားသည္ကား အခ်င္းခ်င္းတြင္ ဘုန္းခ်င္း၊ တန္ခိုးခ်င္း၊ ပညာခ်င္း၊ လာဘ္လာဘခ်င္း မတူညီဘဲ သံသရာတြင္ သူတို႔အသီးသီးျပဳခဲ့ၾကေသာ အက်ိဳးေပးအားေလ်ာ္စြာ ကြဲျပားျခားနားၾကေသာ္လည္း နိဗၺာန္သို႕ ၀င္စံေတာ္မူၾကသည့္ အခါတြင္ကား တူညီေသာ တခုတည္းေသာ အသခၤတဓာတ္သို႕သာ သက္ေရာက္ၾကသျဖင့္ စိန္ဖူးေတာ္ကို တစ္ဆူတည္း ထားျခင္းျဖစ္ေလသည္။

အထက္ပါအခ်က္မ်ားနဲ႕ ျပည့္စံုပါက ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ နည္းစနစ္ျဖင့္ မဟာသတိပဌာနသုတၲန္ရဲ႕ စံခ်ိန္စံညႊန္းမ်ားနဲ႕ ေဆာက္လုပ္တည္ထားကိုးကြယ္ေသာေစတီျဖစ္ၿပီး ေစတီတည္ရျခင္းအေၾကာင္း အႏွစ္တရားမ်ားကို သိရွိၿပီး ၾကည္ညိဳပူေဇာ္ပါက အဖိုးမျဖတ္ႏိုင္ေသာ အက်ိဳးေက်းဇူးတရားမ်ား ခံစားၾကရမည္ ျဖစ္ေလသည္။ သို႔ေသာ္ အထက္ပါအခ်က္မ်ားနဲ႔ မျပည့္စံုေသာေစတီျဖစ္ပါက ဓာတ္ရိုက္ ဓာတ္ဆင္၊ ယၾတာ၊ အထက္လမ္း၊ အစီအရင္မ်ားနဲ႔တည္ထားေသာ ေစတီမွ်သာျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိႏိုင္ပါသည္။ ထိုေစတီမ်ားကို ဖူးေျမာ္ပါက စီရင္သူရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ႏွင့္ ဖူးေျမာ္သူရဲ႕ စိတ္ေစတနာအလိုက္သာ အက်ိဳးေပးမည္ဟု မွတ္ယူ ႏိုင္မည္ထင္ပါသည္။

ထို႕ျပင္ ဘုရားမ်ားတြင္ ေတြ႕ရေလ့ရွိေသာ တိုင္ထိပ္တြင္ ဟသၤာနားေနဟန္ တံခြန္တိုင္ အေၾကာင္းကိုလည္း ရွာရွာေဖြေဖြ သိလိုက္ရသည္။ မာနတံခြန္တက္ေနသူမ်ား ဘုရားထံေမွာက္ ေရာက္လိုလွ်င္ မာနကို အရင္ခ်ခဲ့ရန္ သတိေပးျခင္းျဖစ္ၿပီး ေရွးေခတ္က ဘုရားသို႕လာသူမ်ားသည္ တံခြန္တိုင္ကို ျမင္သည့္အရပ္မွ စတင္ကာ မာနခ်သည့္အေနျဖင့္ေရာ အရိုအေသေပးသည့္အေနျဖင့္ပါ ဖိနပ္ခၽြတ္ခဲ့ေလ့ရွိေၾကာင္း၊ မာနခံေနပါက တရားမရႏိုင္ေၾကာင္း၊ မာနစြဲၾကီးသူသည္ သကၠာယဒိဌိေခၚ ငါစြဲႀကီးေသာသူမ်ားျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ငါစြဲေပၚတြင္သာ မာနတက္ေနၾကေသာေၾကာင့္ မာနႀကီးသူသည္ တရားရဖို႕ ခဲယဥ္းေၾကာင္း၊ ယင္းမာနကို ဘုရားေပၚမေရာက္ခင္ အေ၀းကတည္းက သတိေပးသည့္ အေနျဖင့္ တံခြန္တိုင္ကို ျမင့္ျမင့္ တည္ထားျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း သိရေလသည္။

သည္ေလာက္ေတာင္ ေစတီရဲ႕ အစိတ္အပိုင္း တစ္ခုခ်င္းစီ အတြက္ေရာ အားလံုးျခံဳငံုၿပီးပါ အႏွစ္ပါပါ အဓိပၸာယ္ရွိရွိ ပံုသ႑ာန္မ်ားကို ေရြးခ်ယ္စီစဥ္ႏိုင္ေသာ ေရွးျမန္မာႀကီးမ်ားရဲ႕ သေကၤတ၀ါဒကို အ့ံၾသခ်ီးက်ဴးလို႕ မဆံုးႏိုင္ေတာ့ပါေခ်။ ထို အေဟာင္းမ်ားရဲ႕ အႏွစ္မ်ားကို မသိပါဘဲလ်က္ျဖစ္ေစ၊ သိလ်က္နဲ႔ျဖစ္ေစ ငါက အသစ္ထြင္တယ္ ဆိုေသာ စကားကို လက္ကိုင္ျပဳၿပီး အေဟာင္းကိုဖ်က္ဆီးကာ အသစ္ထြင္ျခင္း၊ အေဟာင္းနဲ႕ အသစ္ကို ေရာျခင္းမ်ားကို ပညာမဲ့ပီပီ ျပဳလုပ္ေနၾကသူတခ်ိဳ႕ကိုေတြ႕တိုင္း စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရပါသည္။ သူတို႕စိတ္ထဲတြင္ေတာ့ သမိုင္းတြင္ ငါ့ထက္ေတာ္သူမရွိေစရ၊ ငါက သမိုင္းကို ေဖ်ာက္ခ်င္သလို၊ ျပင္ခ်င္သလို ျပင္ႏိုင္သည္ဟု တလြဲမာနရွိဟန္တူေလသည္။ ပညာရွင္တို႔ စိတ္ထဲတြင္ေတာ့ အ၀ီစိက်မည့္သမိုင္းတရားခံမ်ား ဟု သာ သတ္မွတ္ကာ သနားေလမည္။ အေဟာင္းရဲ႕ အႏွစ္သာရကို အရင္ေလ့လာၿပီး အေဟာင္းရဲ႕ အႏွစ္သာရ ထက္သာေသာ အသစ္ကိုထြင္ႏိုင္ပါမွ တိုးတက္ျခင္းအစစ္ အျဖစ္ႀကီးျဖစ္ေပမည္။ သို႔မဟုတ္ပဲ အသစ္ျဖစ္ၿပီးေရာ ေလွ်ာက္လုပ္လွ်င္ကား အသံုးမက်လွေသာ အစုတ္ပလုတ္မ်ားႏွင့္ သည္လိုေလွ်ာက္လုပ္ရင္ အစုတ္ပလုတ္ေတြ ျဖစ္ကုန္တတ္တယ္ ဟု ဥပမာ ျပစရာမ်ားသာ က်န္ခဲ့မည္ကိုလည္း သတိတရား ရလိုက္ပါသည္။

ဤေနရာတြင္ ယေန႔ေခတ္ ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ႀကီး အပါအ၀င္ ျမန္မာျပည္အရပ္ရပ္ရွိ ေထရ၀ါဒ ေစတီေတာ္မ်ားတြင္ အျခားေသာ အယူ၀ါဒမ်ား၏ မိရိုးဖလာ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈမ်ားျဖင့္ စနစ္္တက် အပင္းသပ္ခံထားရေသာ အခ်က္အလက္မ်ားကို တင္ျပလိုပါသည္။ ယခု ပိုစ့္တြင္ အေသးစိပ္ တင္ျပလိုေသာ္လည္း သီးျခား ေခါင္းစဥ္ခြဲ၍ တင္ျပလိုပါသည္။ မိမိထက္ ပို၍ နားလည္တတ္က်ြမ္းေသာ သူမ်ားမွလည္း ပိုစ့္မ်ားေရးသားေစလိုပါသည္။ ယင္းမွာ ေစတီေတာ္ အရပ္ ( ၈) မ်က္ႏွာရွိ ၿဂိဳလ္ခြင္မ်ား ၊ ဘုိးေတာ္ရုပ္မ်ား ၊ နတ္ကြန္းမ်ား ႏွင့္ အျခားေသာ ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာ ေစတီမ်ား ႏွင့္ အနည္းငယ္မွ် သက္ဆုိင္ျခင္းမရွိေသာ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈမ်ားမွာ ေထရ၀ါဒေစတီမ်ားေပၚတြင္ တရား၀င္ ဗီဇာ ျဖင့္ မေတာ္တေရာ္ ေနရာယူထားမႈမ်ား ျဖစ္ပါသည္။

အင္ဂ်င္နီယာ ဖုိရမ္မွ ko phyo ေရးေသာ ပုိ႔စ္ အားျပန္လည္မွ်ေ၀ျခင္းျဖစ္ပါသည္

မူႀကိဳေက်ာင္းသား

(4.2.2015)