ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ မလဲႏိုင္ပါ

မေန႔က စကားေျပာၾကတယ္၊ စကားေျပာေတာ့ နိုင္ငံၾကီးေတြမွာ ဗုဒၶဘာသာလဲမဟုတ္၊ တခ်ိဳ႕မ်ား သူေဌးၾကီးေတြဟာေလ တစ္ေန႔သံုးလိုက္တဲ့ အသံုးစားရိတ္ဟာ ဒီျမန္မာနိုင္ငံက သူေဌးေတြ တစ္သက္လံုးစားေလာက္ သံုးေလာက္တယ္ ၊ ျမန္မာနိုင္ငံရဲ႔ ပစၥည္းရွိတဲ့ သူေဌးေတြနဲ႔ တစ္သက္လံုးစားေလာက္တဲ့ စည္းစိမ္ကို တစ္ေန႔တည္း သံုးပစ္တာပဲ၊ အဲဒါေလာက္ေပါတယ္တဲ့။

ဒါဗုဒၶဘာသာမဟုတ္ဘူးတဲ့၊ ဒီေတာ့ ဗုဒၶဘာသာနိုင္ငံဟာ အညံ့ဆံုး ျဖစ္ေနတယ္၊ သီဟိုဠ္တို႔၊ လာအိုတို႔၊ ကေမၺာဒီးယားတို႔၊ ယိုးဒယားတို႔၊ ျမန္မာနိုင္ငံတို႔ ဒီနိုင္ငံကေလးေတြ ဗုဒၶဘာသာနိုင္ငံက လူေတြဟာ အညံ့ဆံုးျဖစ္ေနၾကတယ္တဲ့။ ဒါဘယ့္နွယ္အဓိပၸါယ္တုန္းတဲ့။ ဟာ-ဟုတ္တယ္လို႔ စိတ္ထဲက ဇေ၀ဇ၀ါ ျဖစ္စရာပါပဲ ၊

နိုင္ငံၾကီးေတြကသူေဌးၾကီးေတြ ေရွးကံျပဳတုန္းက ဘယ္လိုျပဳခဲ့ၾကတယ္ဆိုတာ စဥ္းစားၾကည့္လိုက္ပါေလ၊ စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ ေရွးကံျပဳတုန္းက သူတို႔လဲ ကံရွိမွာေပါ့၊ ဗုဒၶဘာသာမဟုတ္ဘူးတဲ့၊ ဘုရားအေလာင္း ပါရမီျဖည့္တုန္း ဗုဒၶဘာသာအျဖစ္နဲ႔ ျဖည့္တဲ့ဘ၀ ဘယ္နွစ္ဘ၀မ်ား ေတြ႕ခဲ့ဖူးတုန္း၊ ကဲ ဇာတ္ၾကီးဆယ္ဘြဲ႕ကို အၾကမ္းစားစဥ္းစားၾကစို႔။

ေတမိမင္း ဗုဒၶဘာသာမဟုတ္ဘူး၊ ဘုန္းၾကီးမဟုတ္ဘူး၊ ေတမိမင္း မဟာဇနကမင္း ဗုဒၶဘာသာမဟုတ္ဘူး၊ သူတို႔ကုသိုလ္ေတြ သူတုိ႔ ျပဳသြားတာပဲ၊ ဇနကမင္းကလဲ ကုသိုလ္ေတြျပဳသြားတာပဲ၊ ဗုဒၶဘာသာမဟုတ္ဘူး၊ ေတမိမင္းကလဲ ကုသိုလ္ျပဳ ေတာထြက္ တရားက်င့္ စ်ာန္ေတြရ ဗုဒၶဘာသာမဟုတ္ဘူး၊ သု၀ဏၰသ်ွံ ေတာထဲမွာ ေမတၱာနဲ႔ ေနရွာတာ၊ ဗုဒၶဘာသာ မဟုတ္ဘူး၊ မိဘလဲ ဗုဒၶဘာသာ မဟုတ္ဘူး၊ အဲ ေနမိမင္းၾကီး တစ္ေန႔ေတာ့ ေျပာလိုက္တဲ့ နာရဒျဗဟၼာမင္းၾကီး ဗုဒၶဘာသာမဟုတ္ဘူး၊ အကုန္လံုးေပါ့ေလ၊ ေ၀ႆႏၱရာမင္းကိုၾကည့္ပါ၊ ဗုဒၶဘာသာဟုတ္ရဲ႕လား၊ ဘယ္ဘုန္းၾကီးက တရားေဟာေနတုန္း၊ သူက ရေသ့ေတြ အလႈဳေပးေနတာပဲ၊ ဘယ္သူကမွ တရားလာမေဟာဘူး။

လူတိုင္းကုသိုလ္ျပဳတတ္ျခင္း

ဒီေတာ့ကာ လူေတြက ဗုဒၶဘာသာေတြမွ ကုသိုလ္ျပဳတတ္တယ္၊ ဗုဒၶဘာသာမဟုတ္ရင္ မျပဳတတ္ဘူးဆိုေတာ့ ဘုရားေလာင္း ပါရမီျဖည့္တာေတြဟာ ဗုဒၶဘာသာမဟုတ္တဲ့ ဘ၀ခ်ည္းမ်ားတယ္၊ ဘုရားအေလာင္း ေလးအသေခ်ၤနွင့္ ကမၻာတစ္သိန္းထဲမွာ နွစ္က်ိပ္ေလးဆူပဲ ဘုရားပြင့္တယ္၊ ဗုဒၶဘာသာဆိုတဲ့ ဘာသာ ၂၄ ခါသာေပၚခဲ့တယ္၊ က်န္တဲ့အခ်ိန္ေတြ ဗုဒၶဘာသာ ေခတ္ကို မဟုတ္ဘူး၊ အဲဒီအေတာအတြင္းမွာ ဘုရားအေလာင္းေတြ ပါရမီျဖည့္ေတာ္မူလိုက္ၾကတာ၊ ဒီအခ်က္ကေလးကို ပထမဆံုးနားလည္ပါေစ။
ဒီေတာ့ကာ ဟို ခုနက သူေဌးၾကီးေတြ ဗုဒၶဘာသာမဟုတ္ေပမယ့္ သူတို႔လဲ သူတို႔နည္း သူတို႔ဟန္နဲ႔ ၊ အင္း-လြန္ခဲ့တဲ့ ျဖစ္ေလရာ ဘ၀တုန္းက ကုသိုလ္ေတြ ျဖစ္မွာေပါ့၊ ေသခါနီးက်ေတာ့ နိမိတ္ထင္မွာေပါ့၊ နိမိတ္ေတြထင္တဲ့အခါက်ေတာ့ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာကံေၾကာင့္ တခ်ိဳ႕က ခုနက ေပါမ်ားတဲ့ နိုင္ငံမွာ သြားျပီးေတာ့ ပဋိသေႏၶေနၾကမယ္၊ ဟို အေဖက သူေဌးေလ၊ အေမက သူေဌးေလ၊ သူတို႔က်ေတာ့ သူေဌး၊ ဘာေျပာစရာရွိတုန္း၊ ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ ဘာဆိုင္တုန္း၊ ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ ဘာမွမဆိုင္ဘူး၊ အေဖကသူေဌးနဲ႔ အေမကသူေဌးနဲ႔သာဆိုင္တယ္၊ နိုင္ငံၾကီးနဲ႔သာဆိုင္တယ္၊ အဲဒါနဲ႔ သူတို႔ သံုးမကုန္ေအာင္ေပါၾကတယ္။

သံုးလို႔ကိုမကုန္နိုင္ေအာင္ေပါေတာ့ကာ လူေတြက သံုးခ်ည္းပစ္ေနသလားဆိုေတာ့ သံုးလို႔ကို မကုန္နိုင္ေတာ့ ေဆးရုံေတြေဆာက္ၾကတယ္၊ သူတို႔ပိုက္ဆံေၾကာင့္ ဆင္းရဲတဲ့သူေတြ က်န္းမာ ခ်မ္းသာေစခ်င္လိုက္တာ၊ ေမတၱာ ကရုဏာ ၾကီးမားလိုက္တာ၊ (ကံက ကံက ကံက)၊ စာသင္က်ာင္းေတြ တကတည္း ေငြေတြထည့္ျပီးေတာ့ ေထာက္ပံ့ေပးေနၾကတယ္၊ ေဆးရုံေတြ ေဆာက္တယ္၊ စာသင္ေက်ာင္းေတြတည္တယ္၊ မရွိဆင္းရဲတဲ့သူေတြ နိုင္ငံေတြကို ၾကီးပြားေအာင္ကို ေထာက္ပံ့ေပးေနတယ္၊ နည္းတဲ့ သတၱိေတြလား၊ နည္းတဲ့ကံေတြလား။

ဒီလူေတြက ေရွ႕ကိုတက္ၾကပါဦးမယ္၊ အကယ္၍မ်ား အရိေမတၱယ် ျမတ္စြာဘုရားလက္ထက္မွာ သူတို႔က လူအျဖစ္နဲ႔ဆိုလို႔ရွိရင္ ဘုရားဆီေရာက္ၾကပါဦးမယ္၊ ဘုရားဆီေရာက္တဲ့အခါက်ေတာ့ သစၥာေလးပါးတရားကို နာၾကရဦးမယ္။

ဒီလူေတြ ဒီဥာဏ္ရွိတဲ့သူေတြ နာေတာ့ကာ ကၽြတ္တန္း၀င္ခ်င္လဲ ၀င္သြားမယ္၊ ဒါမွမဟုတ္ ေနာက္ဘုရားလက္ထက္ ကၽြတ္တန္း၀င္ဖို႔ရန္ အေထာက္အပံ့ ေကာင္းေကာင္းၾကီး ရသြားၾကပါလိမ့္မယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာဆိုျပီးေတာ့ စိတ္ၾကီး၀င္မေနၾကပါနဲ႔၊ ေကာင္းကာင္းေနၾကဖို႔ အေရးၾကီးပါတယ္၊ ဗုဒၶဘာသာဆိုျပီးေတာ့ အမွတ္တမဲ့ ေနရင္ေတာ့ တျခားလူေတြက ဘုန္းၾကီးတို႔အေပၚမွာ ေက်ာ္ျပီးရင္း ေက်ာ္သြားၾကပါလိမ့္မယ္။

နိုင္ငံငယ္ငယ္ကေလးေတြမွာ ဗုဒၶဘာသာျဖစ္ေနတာကေတာ့ နိုင္ငံငယ္ကေလးေတြက စားစရာေတြရွိတယ္၊ စားစရာေလးေတြရွိတယ္၊ ျပီးေတာ့ ဘုန္းၾကီးေတြက စားစရာကို မွီျပီးေတာ့ ဘုန္းၾကီးေတြျဖစ္ရတယ္။ အဲဒီဘုန္းၾကီးေတြက ေဟာေျပာျပီးေပးေတာ့မွ သူတို႔က အသိဥာဏ္ေတြရင့္က်က္ျပီးတာ့ လာခဲ.့တယ္။

ရွင္အရဟံေက်းဇူး

နဂိုတုန္းက ျမန္မာနို္င္ငံရဲ႕ အသိဥာဏ္ဟာ လွမ္းျပီးေတာ့ ၾကည့္စမ္း၊ အရည္းၾကီးေတြ လက္ခံျပီး ေနကတည္းကိုက ျမန္မာနိုင္ငံ ဘယ္ေလာက္ ညံ့ေနတုန္း၊ အရည္းၾကီးေတြကို လက္ခံရမွာမဟုတ္ဘူး၊ အရည္းၾကီးေတြကို ေမာင္းထုတ္ရမွာ၊ အဲဒါကို ရွင္ဘုရင္နဲ႔တကြ အရည္းၾကီးေတြ လက္ခံလာကတည္းကိုက ျမန္မာနိုင္ငံရဲ႔ အသိဥာဏ္က ဘယ္ေလာက္ညံ့ေနတုန္း၊ ရွင္အရဟံသာ မလာလို႔ရွိရင္ ျမန္မာနိုင္ငံက သိတဲ့ အသိဥာဏ္ ညံ့ပါတယ္၊ ရွင္အရဟံ ၾကြလာျပီးေတာ့ ဗုဒၶတရားေတာ္ေတြပါလာလို႔ ဒီအေျခအေန၊ ဒီအရည္အခ်င္းေတြကို ျမင္ရတာပါ၊ အကယ္၍မ်ား ဗုဒၶဘာသာ မျဖစ္လို႔ရွိရင္ ဗုဒၶျမတ္စြာရဲ႕ တရားေတာ္ေတြ မပါလာလို႔ရွိရင္ေတာ့ ျမန္မာနိုင္ငံ အခုထိ သည္ထက္ညံ့ပါဦးမယ္၊ အဲဒါေလးနားလည္ၾကပါ။

ဗုဒၶဘာသာကို မလဲနိုင္ေၾကာင္း

ဒါေပမယ့္ ဘုန္းၾကီးက ဗုဒၶဘာသာျဖစ္ရတာကေနျပီး ဘာနဲ႔မွ မလဲဘူး၊ ဟိုက သူေဌးစည္းစိမ္ေတြနဲ႔ မလဲပါဘူး၊ အစားေတာ့ ဆင္းဆင္းရဲရဲ စားရတာ ဟုတ္ပါတယ္၊ ပဲေၾကာ္ေလးေတြနဲ႔ စားေနရေတာင္မွ ဟို သူေဌးစည္းစိမ္ေတြနဲ႔ မလဲပါဘူး၊ အဲ ဘုန္းၾကီးတို႔ တစ္သက္လံုး သံုးတဲ့အသံုးကို သူတို႔က တစ္ေန႔ေတာင္ မသံုးေလာက္ေသးဘူး၊ ဒါေပမယ့္ မလဲဘူး၊ ဘာျဖစ္လို႔တုန္းဆိုေတာ့ ဘုန္းၾကီးတို႔က ဇာတိပိ ဒုကၡာ၊ ဇရာပိ ဒုကၡာ၊ ဗ်ာဓိပိ ဒုေကၡာ၊ မရဏမၸိ ဒုကၡံ ျမင္ေနျပီေလ၊ ပဋိသေႏၶ ေနရတဲ့ ဒုကၡ ၾကားေနျပီေလ၊ သိေနျပီေလ၊ အိုရတဲ့ ဒုကၡ နာရတဲ့ဒုကၡ ဒါေတြ သိေနျပီေလ။

သူတို႔က မသိတသိ၊ သိလဲ သိပ္အေရးမၾကီးဘူး၊ ဒုကၡ မျဖစ္ေအာင္ သူတို႔က ၾကိဳးစားေပးေနတယ္ေလ၊ ခ်စ္တဲ့သူေတြနဲ႔ ကြဲျပီးေနရတဲ့ ဒုကၡ၊ မုန္းတဲ့သူေတြနဲ႔ အတူေနရတဲ့ ဒုကၡ၊ ဘုန္းၾကီးတို႔က ဒါေတြေတြးျပီးေတာ့ သိရေတာ့ သံသရာၾကီးထဲမွာ ၾကာရွည္ေနလို႔ မေကာင္းဘူးလို႔ ျငီးေငြ႕ေနတဲ့ ဥာဏ္ကေလးရလာတာက သူတို႔ထက္ မသာဘူးလား၊ သူတို႔ ဘယ္ေတာ့မွ တစ္သက္လံုး ဒီဥာဏ္မ်ိဳး မျဖစ္ဘူး၊ ဘုန္းၾကီးတို႔က မၾကာခဏ ျဖစ္တယ္၊ ဒီဥာဏ္ကသာလာျပီေနာ္။

ငရဲ၊ တိရစၦာန္၊ ျပိတၱာ ရွိတယ္လို႔ ဆိုတာကို ဗုဒၶျမတ္စြာေဟာေတာ္မူတယ္၊ ယုတၱိယုတၱာေတြနဲ႔ စဥ္းစားၾကတယ္၊ ဟုတ္တယ္ ရွိထိုက္တယ္၊ တိရစၦာန္ေတြ ဆိုတာ ရွိထိုက္တယ္၊ သူ႔ကံေၾကာင့္ သူျဖစ္လာတာ၊ ဒါေတြ ဘုန္းၾကီးတို႔က ယံုၾကည္တယ္၊ သူတို႔က မယံုၾကည္ဘူး၊ ငရဲရွိတယ္ဆိုတာကို သူတို႔က မယံုၾကည္ဘူး၊ ယခု တေစၦတို႔ ဘာတို႔ နည္းနည္းေလး ယံုလာၾကျပီ၊ ယံုတာလဲ ေယာင္ေယာင္၀ါး၀ါးနဲ႔ ဘာေတြမွန္းမသိဘူး၊ ခုထိ စာေတြေရးၾကျပီ၊ ဖတ္ၾကျပီ၊ တေစၦေတြရွိေနျပီ၊ သူတို႔ ေဆြေတြ မ်ိဳးေတြ တေစၦျဖစ္တာလဲ သူတို႔ စာဖတ္ရျပီ။

ဒါလဲ ဘာေတြတုန္း၊ ခုမွ ဘာေတြတုန္း ရွိေသးတယ္၊ သူတို႔က ကၾကီး ခေခြးရွိေသးတယ္၊ ဒီေနရာမွာ ဘုန္းၾကီးတုိ႔က မဂၤလသုတ္ေတြ ေရာက္ကုန္ျပီ၊ ဒီအသိၾကေတာ့ မဂၤလသုတ္ေတြေရာက္ကုန္ျပီ၊ ပ႒ာန္းေတြေရာက္လာျပီ၊ ဒီအသိက်ေတာ့ သူတို႔ဟာ ကၾကီး ခေခြး ရွိေသးတယ္၊ အံမယ္ ဒီလိုက္လာမွာ ၊ ဒီလိုက္လာမွာ မေသဘဲနဲ႔ ေစာင့္ေန ဘုန္းၾကီးတို႔က ေစာင့္ေနခ်င္လိုက္တာ ၊ လိုက္လာမွာ ၊ ဘုန္းၾကီးတို႔ေနာက္ လိုက္လာမွာ ၊ ဒါေတြ လိုက္လာလိမ့္မယ္၊ သူတို႔ ကၾကီး ခေခြး၊ တေစၦရွိတယ္၊ တေစၦရွိတယ္ ၊ ေသသြား ဟိုဖက္ ဘ၀မွာ ၊ အင္း - ေျပာေနတဲ့ေနာက္ ကၾကီးေရး ကတို႔ နည္းနည္း တက္လာျပီ၊ နည္းနည္းတက္လာျပီ၊ ဒီက ပ႒ာန္းေရာက္ေနျပီ၊ အဲဒီမွာ ဘုန္းၾကီးတုိ႔က သူတို႔နဲ႔ ကြာသြားျပီ။

တစ္ခါ ကုသိုလ္ျပဳတဲ့ အခါက်ေတာ့ နိဗၺာန္ကရွိေနျပီေလ၊ နိဗၺာန္ရွိေနေတာ့ သူတို႔က ေဆးရုံၾကီးေတြ ေဆာက္တယ္၊ နိဗၺာနပစၥေယာ မပါဘူး၊ ကံေတာ္ကံျငား ဘုရားနဲ႔ ေနာက္ထပ္ ေတြ႕ရဦးမယ္၊ ဘုန္းၾကီးတုိ႔က ဆြမ္းကေလး ေလာင္းတာေတာင္ မနက္က နိဗၺာနပစၥေယာ ေဟာတုေနာ္၊ နိဗၺာန္ကိုမွန္းေနာ္၊ နိဗၺာန္ကို မွန္းေနာ္၊ နိဗၺာန္ဆိုတာဟာ ဘုရား ပရိနိဗၺာန္စံတဲ့ နိဗၺာန္၊ အရွင္သာရိပုတၱရာ ၊ အရွင္ေမာဂၢလႅာန္တို႔ ပရိနိဗၺာန္စံေတာ္မူံတဲ့ နိဗၺာန္၊ တို႔လဲ အဲဒီနိဗၺာန္ကို ေနာက္ဆံုး ေရာက္ရမယ္လို႔ ဒါေလးသိထားတယ္။

သူတို႔ အဲဒီလို မသိၾကဘူး၊ သူတို႔မၾကားဖူးဘူး၊ ခုသူတို႔ ဒီလိုမသိဘူး၊ သူတို႔က ေန႔တိုင္း သံုးခ်င္တာ သံုးေနေလ အကာင္းစားခ်င္တာ စားေနေလ၊ ဒီအသိမ်ိဳး မသိဘူး၊ ဘုန္းၾကီးတို႔က နိဗၺာန္ကိုလဲ သိေနတယ္၊ နိဗၺာန္ေရာက္ရပါလိုရဲ႔၊ နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳရပါလိုရဲ႔၊ နိဗၺာနပစၥေယာ ေဟာတု၊ နိဗၺာနပစၥေယာ ေဟာတု၊ ဘုန္းၾကီးတို႔က အဆင္းအတန္းေတြ သိပ္ျပီးျမင့္တာပဲ၊ ဒီျမင့္တဲ့ အဆင္းအတန္းကို ဘုန္းၾကီးတို႔က ထပ္ျပီးေတာ့ ကိုယ္တိုင္တကယ့္ ပီပီသသ သူေတာ္ေကာင္းျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစား ၊ အကုသိုလ္ေတြ ေရွာင္ျပီးေတာ့ ဒီလို ေနနိုင္ၾကလို႔ရွိရင္ သူတို႔လို မသံုးနိုင္ေပမယ့္ လို႔၊ သူတို႔လို မစားနိုင္ေပမယ္လို႔ တရားအသိဥာဏ္ရေနေတာ့ သူတို႔ထက္ အရင္ပဲ နိဗၺာန္ကိုျမင္မယ့္ ပုဂၢိဳလ္ေတြ ျဖစ္လို႔မို႔ ၀မ္းေျမာက္စရာၾကီး အင္မတန္ေကာင္းပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ပ႒ာန္းတရားေတာ္နဲ႔ စပ္ျပီးေတာ့ သိစရာေတြ အမ်ားၾကီး သိလာၾကျပီေလ။

အဲဒီသိတာကို အေၾကာင္းျပဳျပီး သကာလ မိမိတို႔ ကိုယ္တိုင္ စိတ္ေန စိတ္ထားေတြကို ျပဳျပင္ျပီးတဲ သကာလ ၀ီရိယ ရွိရွိနဲ႔ ေနနိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားၾကပါ။

(မဟာဂႏၶာရုံဆရာေတာ္ အရွင္ဇနကာဘိဝံသ - အေျချပဳပ႒ာန္းတရားေတာ္မွ ေကာက္ႏုတ္ပူေဇာ္ပါသည္)

ေမတၱာျဖင့္ အႏိႈ္းမဲ့စာတုိေပစ