+%E1%80%95%E1%80%B6%E1%80%AF+%E1%80%BB%E1%80%99%E1%80%94%E1%80%B9%E1%80%99%E1%80%AC%E1%80%BB%E1%80%95%E1%80%94%E1%80%B9.jpg)
ပိဋကတ္က်မ္းစာမ်ား၏
မူရင္းဘာသာသည္ ပါဠိဘာသာ ျဖစ္သည္။ ဗုဒၶ၏စကားေတာ္မ်ားကို ဗုဒၶ၀စန၊ ပါဠိ၊ ပါဠိေတာ္၊
ပါ၀စန၊ ပရိယတၱိ၊ အာဂမ၊ သုတၱ-စေသာ အမည္အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ေခၚေ၀ၚၾကေပသည္။
ဗုဒၶစကားေတာ္မ်ား၏ ပရိယာယ္ျဖစ္ေသာ ယင္းေ၀ါဟာရမ်ားတြင္ မည္သည့္ေ၀ါဟာရကို
သံုးသည္ျဖစ္ေစ ၾကားရေသာ စာေပတတ္ျမန္မာတို႔က ဗုဒၶ၏စကားေတာ္မ်ားကို ဆိုလိုေၾကာင္း
ရုတ္ျခည္းသိၾကသည္သာ ျဖစ္သည္။ ဤသို႔လွ်င္ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ိဳးတို႔၏ ႏႈတ္ဖ်ား၌
အမည္အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ထင္ရွားခဲ့ေသာ ဗုဒၶ၏စကားေတာ္မ်ားကို ပထမသံဂါယနာတင္စဥ္ အခါက
ရွင္မဟာကႆပ အမွဴးရွိေသာ ရဟႏၲာအရွင္ျမတ္တို႔သည္ သေဘာနီးစပ္ရာတရားတို႔ကို
စုစည္း၍နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ အမ်ိဳးအစား ခြဲျခားခဲ့ၾကေပသည္။
သံဂါယနာတင္
အရွင္ျမတ္တို႔သည္ ဗုဒၶ၏စကားေတာ္မ်ားကို ၀ိမုတၱိဟူေသာ ရသအားျဖင့္ တပါး။
ဓမၼႏွင့္၀ိနယ
အားျဖင့္ ႏွစ္ပါး။
ပထမ,
မဇၩိမ, ပစၧိမ ဟူေသာ ဗုဒၶ၀စနအားျဖင့္ သံုးပါး။
သုတၱန္,
၀ိနည္း, အဘိဓမၼာ ဟူေသာ ပိဋကတ္အားျဖင့္ သံုးပါး။
ဒီဃ,
မဇၩိမ, သံယုတၱ, အဂၤုတၱရ, ခုဒၵက ဟူေသာ နိကာယ္အားျဖင့္ ငါးပါး။
သုတၱ,
ေဂယ်, ေ၀ယ်ာကရဏ, ဂါထာ, ဥဒါန, ဣတိ၀ုတၱက, ဇာတက, အဗၻဳတဓမၼ, ေ၀ဒလႅ ဟူေသာ အဂၤါအားျဖင့္
ကိုးပါး။
ဓမၼကၡႏၶာအားျဖင့္
( ၈၄,၀၀၀ ) ဟူ၍ အမ်ိဳးအစား ခြဲျခားထားခဲ့ၾကကုန္၏။
ဤသို႔လွ်င္
သံဂါယနာတင္ အရွင္ျမတ္တို႔က ဗုဒၶ၏စကားေတာ္မ်ားကို အမ်ိဳးအစား ခြဲျခားခဲ့ၾကေသာ္လည္း
ယခုအခါ အေရွ႔တိုင္း အေနာက္တိုင္းႏွင့္ ဗုဒၶစာေပကို အေလ့အလာျပဳၾကေသာ
ကမၻာေဒသအားလံုးမွာပင္ နိကာယ္ငါးရပ္၊ ပိဋကတ္သံုးသြယ္ျဖင့္သာလွ်င္ ဗုဒၶစာေပကို
အမ်ိဳးအစားခြဲျခား စုစည္းခဲ့ၾကေပသည္။ ဗုဒၶစာေပႏွင့္ မကင္းသူ ဗုဒၶစာေပႏွင့္
ရင္းႏွီးဆက္ဆံေနၾကရသူမ်ားသည္ ယင္းသို႔တြင္က်ယ္ေနေသာ နိကာယ္ငါးရပ္ ပိဋကတ္သံုးသြယ္
က်မ္းဖြဲ႔စည္းပံုကို သိရွိထားသင့္လွေပသည္။
ေရွးဦးစြာ
နိကာယ္ငါးရပ္ျဖင့္ က်မ္းခြဲျခားဖြဲ႔စည္းပံုကို ရွင္းလင္းစြာ သိရွိႏိုင္ရန္
ေအာက္ပါဇယားျဖင့္ ေဖာ္ျပလိုက္ပါသည္။
(
နိကာယ္ငါးရပ္ ပိဋကတ္သံုးပံုက်မ္း စီစဥ္ပံုဇယား )
ဒီဃနိကာယ္
၃-က်မ္း
မဇၩိမနိကာယ္ ၃-က်မ္း
၄-၁။
မူလပဏၰာသ
သံယုတၱနိကာယ္
၅-က်မ္း
အဂၤုတၱရနိကာယ္
၁၁-က်မ္း
ခုဒၵကနိကာယ္
တစိတ္ ၁၅-က်မ္း
၃၅-၁၃။
အပဒါန (ပထမတြဲ)
ခုဒၵကနိကာယ္အ၀င္
၀ိနည္း ၅-က်မ္း
ခုဒၵကနိကာယ္အ၀င္
အဘိဓမၼာ ၇-က်မ္း
ဤသို႔လွ်င္
နိကာယ္ငါးရပ္၌ က်မ္းေပါင္း ( ၄၉ )က်မ္းရွိသည္။ အထက္ပါ ( ၄၉ )က်မ္းမွာ စတုတၳသံဂါယနာ
တင္သည္အထိ အတည္ျပဳထားေသာ ပိဋကတ္သံုးပံု က်မ္းစာရင္းျဖစ္သည္။ ေအာက္ပါ ေလးက်မ္းမွာ
ပဥၥမသံဂါယနာ ေက်ာက္ထက္အကၡရာ တင္ေသာအခါက်မွ ပါဠိေတာ္စာရင္း၀င္ ျဖစ္လာေသာ က်မ္းမ်ား ျဖစ္သည္။
၅၀။
သုတၱသဂၤဟ
ထို႔ေၾကာင့္
ယခုအခါ ပိဋကတ္သံုးပံု ပါဠိေတာ္ ( ၅၃ ) က်မ္းဟု သတ္မွတ္ၾကပါသည္။
ဤနိကာယ္အားျဖင့္
က်မ္းေရတြက္နည္းတြင္ ပိဋကတ္အားျဖင့္ ခြဲျခားလိုလွ်င္
ဒီဃနိကာယ္
၃-က်မ္း
မဇၩိမနိကာယ္
၃-က်မ္း
သံယုတၱနိကာယ္
၃-က်မ္း
အဂၤုတၱရနိကာယ္
၁၁-က်မ္း
ဟူေသာ
ေရွးနိကာယ္ေလးရပ္ႏွင့္ ခုဒၵကနိကာယ္ တစိတ္ ( ၁၅ ) က်မ္းသည္ သုတၱန္ ပိဋကတ္မည္၏။
ခုဒၵကနိကာယ္အ၀င္
၀ိနည္း ၅-က်မ္းသည္ ၀ိနည္းပိဋကတ္မည္၏။
ခုဒၵကနိကာယ္အ၀င္
အဘိဓမၼာ ၇-က်မ္းသည္ အဘိဓမၼာပိဋကတ္မည္၏။ ဤသို႔ခြဲျခားႏိုင္သည္။
ဤသို႔လွ်င္
နိကာယ္ငါးရပ္ႏွင့္ ပိဋကတ္သံုးသြယ္တို႔သည္ အားလံုးစုေပါင္းလိုက္ေသာ္
တရားကိုယ္အားျဖင့္ အထူးမရွိ။ ( ၄၉ ) က်မ္း သို႔မဟုတ္-( ၅၃ ) က်မ္း အတူတူပင္
ျဖစ္ေၾကာင္း အလြယ္ျဖင့္ သိရွိႏိုင္ေပသည္။
ဤ
( ၄၉ )က်မ္း တရားစုကိုပင္ ပိဋကတ္တည္းဟူေသာ ျခင္းေတာင္းထဲထည့္လွ်င္ သံုးေတာင္းရသည္။
နိကာယ္တည္းဟူေသာ ဇလားထဲထည့္လွ်င္ ငါးဇလားရသည္ ဟူေသာ သေဘာကဲ့သို႔ မွတ္ရာသည္။
ဤ
( ၄၉ )က်မ္း သို႔မဟုတ္ (၅၃)က်မ္းေသာ ပိဋကတ္စာေပႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေအာက္ေဖာ္ျပပါ
က်မ္းအမ်ိဳးအစား ငါးမ်ိဳးကိုလည္း သိရွိထားသင့္ေပသည္။ ၄င္းတို႔မွာ-
၁။
ပါဠိေတာ္
၂။
အ႒ကထာ
၃။
ဋီကာ
၄။
ေယာဇနာ
၅။
ဂဏၭိ က်မ္းတို႔ ျဖစ္ၾကသည္။
ထိုငါးမ်ိဳးတြင္
ပါဠိေတာ္-ဆိုသည္မွာ ဘုရားေဟာႏွင့္ ဘုရားရွင္ အသိအမွတ္ျပဳေသာ သာ၀ကေဟာ
မူရင္းက်မ္းမ်ားကို ဆိုလိုသည္။
No comments:
Post a Comment