မခါးတမာ ပ်ားသကာသုိ႔ ခ်ဳိပါေစ

လူဟုျဖစ္လာလွ်င္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္တည္းေန၍ မရပါ၊ နိဳင္ငံေရးအားျဖင့္လည္း တစ္နိဳင္ငံတည္းရပ္တည္၍ မရပါ၊ ခ်မ္းသာသည့္နိဳင္ငံႀကီးပင္ျဖစ္ေစကာမူ နိဳင္ငံတကာႏွင့္ေပါင္းသင္းဆက္ဆံရပါသည္၊ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး တစ္ဖြဲ႔ႏွင့္တစ္ဖြဲ႔ ၊ တစ္နိဳင္ငံႏွင့္တစ္နိဳင္ငံ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံလုပ္ကိုင္ၾကပါမွ မိမိတို႔အလိုရွိေသာ စီးပြားေရး ပညာေရး က်မ္းမာေရးအစရွိသည္တို႔သည္ လြယ္ကူစြာ တိုးတက္ျဖစ္ထြန္းနိဳင္စြမ္းရွိပါသည္ ။

ယခုေခတ္ မ်က္ျမင္အားျဖင့္ တစ္နိဳင္ငံႏွင့္တစ္နိဳင္ငံ မဟာမိတ္ဖြဲ႔ကာ မိမိတို႔နိဳင္ငံတိုးတက္ႀကီးပြားရန္အတြက္ ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္ျခင္း၊ နည္းပညာ ဖလွယ္ျခင္းစေသာ လုပ္ငန္းမ်ားကုိ နိဳင္ငံတိုင္း၍ လုပ္ေနၾကသည္မွာ သက္ေသပင္ ျဖစ္သည္ ။ ထိုကဲ့သို႔ လုပ္ကုိင္ေနၾကရာတြင္ လူမႈဆက္ဆံေရးေကာင္းေသာ သံတမန္နည္း လိမၼာကၽြမ္းက်င္ေသာနိဳင္ငံသည္ လြယ္ကူစြာတိုးတက္၍ ဆက္ဆံေရးမလိမၼာ မကၽြမ္းက်င္ေသာနိဳင္ငံသည္ ေအာက္က်ေနာက္က် ျဖစ္ေနပံုကို ယခု မိမိတို႔နိဳင္ငံကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္လည္းေကာင္း ၊ အိမ္နီးခ်င္းနိဳင္ငံတို႔ကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္လည္းေကာင္း လြယ္ကူစြာ သိနိဳင္ပါသည္ ၊ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရး မလိမၼာ၍ အလုပ္မွ ထုတ္ခံရျခင္း ၊ ရသင့္ေသာ စည္းစိမ္ဥစၥာ အခြင့္အေရးစသည္တို႔ ဆံုးရံႈးရျခင္း၊ အဖြဲ႔အစည္းထဲက အလုိလို အျပင္သို႔ ေရာက္ရွိသြားျခင္း ၊ နိဳင္ငံေရး၌ စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔ အေရးယူခံရျခင္းတို႔သည္ ေနရာတကာ၌ ဒုႏွင့္ေဒးပင္ျဖစ္သည္ ၊ နိဳင္ငံတကာက စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔ အေရးယူခံရေသာ နိဳင္ငံသည္ မ်ားစြာနစ္နာမႈျဖစ္ေၾကာင္း မိမိတို႔နိဳင္ငံတစ္ခုတည္းကုိပင္ၾကည့္၍ သက္ေသျပဳနိဳင္ပါသည္ ။

မိမိတို႔ရပ္ရြာ နိဳင္ငံ လြယ္လြယ္တိုးတက္ႀကီးပြားရန္အတြက္ လူမႈဆက္ဆံေရးေကာင္းဖို႔ လြန္စြာ အေရးႀကီးသည္ ၊ တစ္ဦးခ်င္း တစ္ေယာက္ခ်င္း တစ္မိသားစုခ်င္း အရာခပ္သိမ္း အဆင္ေျပရန္အတြက္ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရး လိမၼာဖို႔ လိုပါသည္ ၊ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ေပါင္းသင္းဆက္ဆံရာတြင္ စကားသည္ အေရးအႀကီးဆံုးျဖစ္ပါသည္၊ ၾကမ္းကၽြံက နဳတ္ရေသး၏ ၊ စကားကၽြံက နဳတ္မရဟူေသာ ျမန္မာစကားပံု ဆိုရိုးအတိုင္း စကားတစ္လံုးေၾကာင့္ မိတ္ပ်က္သြားျခင္း ၊ စကားတစ္ခြန္းေၾကာင့္ပင္ ေသြးေခ်ာင္းစီး စစ္ပြဲႀကီးမ်ား ျဖစ္ပြားရျခင္းကို ျမန္မာ့သမိုင္း၌လည္းေကာင္း ၊ ကမၻာ့သမုိင္း၌လည္ေကာင္း ျမင္ေတြ႔နိဳင္ပါသည္၊ ျမန္မာ့သမိုင္းရာဇ၀င္တြင္ စုကၠေတးမင္းႏွင့္ အေနာ္ရထာမင္းတို႔ စီးခ်င္းထိုးၾကျခင္းသည္လည္း ဤစကားေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္သည္၊

ပုဂံရာဇ၀င္တြင္ ပုဂံမင္းဆက္ ၅၅-ဆက္ရွိခဲ့ရာ ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၃၂၆-ခုႏွစ္တြင္ ၃၉-ဆက္ေျမာက္ျဖစ္ေသာ ကြမ္းေဆာ္ေၾကာင္ျဖဴမင္း နန္းတက္သည္၊ ထိုမင္း၏ မိဖုရားသံုးပါးမွ အစဥ္အတိုင္း က်ည္စိုး၊ စုကၠေတး၊ အေနာ္ရထာဟူ၍ ေမြးဖြားသည္၊ ပထမ က်ည္စုိးမင္းသား မင္းျဖစ္၍ မုဆိုးက သမင္ႏွင့္မွား၍ ပစ္မိေသာေၾကာင့္ ကံေတာ္ကုန္ရာ ဒုတိယ စုကၠေတးမင္း နန္းတက္သည္၊ စုကၠေတးမင္းက အေနာ္ရထာ၏မိခင္ကို မိဖုရားဆက္ေျမာက္ၿပီးေနာက္ အေနာ္ရထာကို က်ီစယ္ေသာအားျဖင့္ လူပံုအလယ္တြင္ “ ညီသား ေနာင္မယ္ “ ဟု ေခၚရာ အေနာ္ရထာက အမ်က္ထြက္ၿပီး ညီအကုိအခ်င္းခ်င္း စစ္ထိုးရသည္အထိ ျဖစ္သြားရသည္ ၊ ေနာက္ဆံုး အေနာ္ရထာ၏ လွံခ်က္မိၿပီး စုကၠေတးမင္း က်ဆံုးသြားရပါသည္၊ ညီသား ေနာင္မယ္ဟု က်ီစယ္ခံရရံုမွ်ျဖင့္ ဤမွ်ဆတ္ဆတ္ခါျဖစ္၍ ညီေနာင္အခ်င္းခ်င္း စစ္ထိုးေသဆံုး ရသည္အထိ ျဖစ္ရသလားဟူ၍ကား အျပစ္မဆိုသင့္၊ စိတ္ထိခိုက္စရာႀကံဳ၍ စိတ္ထိခိုက္ေနသူကုိ စာနာနားလည္မႈမေပးပဲ စိတ္ထိခိုက္ရေကာင္းလားဟု ပစ္ပစ္ခါခါ မေျပာသင့္ေပ၊ တစ္ခ်ိဳ႕စကားလံုးမ်ားႏွင့္ အျပဳအမူတို႔သည္ မိမိအတြက္ ရယ္ရႊင္ဖြယ္မွ်ျဖစ္ေသာ္လည္း သူ႔အတြက္မွာေတာ့ နာက်ည္းစရာ အခံခက္စရာ ျဖစ္ေနတတ္သည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ ဆက္ဆံေရးတြင္ အဓိကလက္နက္ျဖစ္ေသာ စကားလံုးတို႔ကို မဆင္မျခင္ေပါ့ေပါ့ဆဆအသံုးမျပဳပဲ ဆင္ဆင္ျခင္ျခင္ သတိထားေျပာဆိုသံုးႏႈန္းသင့္ပါသည္ ၊

ပါးနဳေနေသာအသားကို လက္ညိႈးျဖင့္ တို႔ကာမွ်ျဖင့္ ဆတ္ဆတ္ခါ နာ၏၊ ထူေသာ အသားကိုကား ထိရံုမက ရုိက္နက္ေသာ္ျငားလည္း မၿဖံဳ ၊ အယားေျပရံုမွ်သာ ျဖစ္၏ ၊ ထို႔အတူ စရိုက္လကၡဏာသို႔လိုက္၍ သာမန္ေျပာရုိးေျပာစဥ္ စကားလံုးတို႔သည္ အခ်ိဳ႕လူမ်ားအတြက္ ရယ္ရႊင္ဖြယ္၊ အခ်ိဳ႕လူမ်ားအတြက္ကား နာက်ည္းေဒါသထြက္ဖြယ္ ျဖစ္ေနတတ္ေၾကာင္း ေကာင္းစြာသတိထားၾကရပါမည္။

လူမႈဆက္ဆံေရးနယ္ပယ္၌ စကားေျပာဆိုေသာအခါ သတိမျပတ္ရွိေစရန္ ျမန္မာစကားပံုတို႔၌လည္း “ နဳတ္ခ်ိဳ လွ်ိဳတစ္ပါး “ဟု လည္းေကာင္း ၊ ရွင္မဟာရ႒သာရဆံုးမစာတြင္ “ တစ္ေယာက္စကား ၊ တစ္ေယာက္နားမွာ ၊ မခါးရေအာင္ ၊ သတိေဆာင္၍၊ ေမာင္တို႔ဆိုေလ ၊ ပ်ားသကာသုိ႔ ခ်ိဳလွေစ “ဟု လည္းေကာင္း ညႊန္ျပေတာ္မူခဲ့ၾကပါသည္၊ ထိုမွတစ္ပါးလည္း ျမန္မာစာေပတြင္ လူမႈဆက္ဆံေရး၌ အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႕ ေစရန္ စကားႀကီးဆယ္ခြန္းဟူ၍ရွိရာ ထိုဆယ္ခြန္းထဲမွ “ခက္တင္ေမာင္းနင္း ေျပာနည္း “ ကို အနည္းငယ္ ထုတ္ေဖာ္ျပပါမည္ ။

တစ္ခါေသာ္ ရဲမက္ဗိုလ္ပါတို႔သည္ ခိုးသူတစ္ေယာက္ကို ရုိက္ပုတ္ညွင္းဆဲလွ်က္ သတ္ရန္ သူသတ္ကုန္းသို႔ ထုတ္ေဆာင္လာ၏၊ ခိုးသူက ေၾကာက္ေၾကာက္လန္႔လန္႔ႏွင့္ ထိုေခတ္က မင္းေရာျပည္သူပါ ေလးစားၾကည္ညိဳရေသာ ေတာင္ဗလူးဆရာေတာ္၏ တူအရင္းပါဟု ေျပာေသာအခါ ရဲမက္ဗိုလ္ပါတုိ႔က ေတာင္ဗလူးဆရာေတာ္ထံသုိ႔ ခိုးသူကိုေခၚလာ၍ ဟုတ္ မဟုတ္ ေမးေလွ်ာက္ၾက၏ ၊ ထိုေနရာတြင္ ေတာင္ဗလူးဆရာေတာ္က အမွန္အတုိင္း မဟုတ္ဘူးေျပာလွ်င္ ဒီခိုးသူ အသတ္ခံရေပေတာ့မည္၊ ဟုတ္ပါသည္ဟု ေျပာျပန္လွ်င္လည္း လိမ္ညာရာ ေရာက္ေပဦးမည္ဟု စဥ္းစားဆင္ျခင္၍ “ ငါ့တူ မဟုတ္ဘူးဟု မည္သူေျပာသနည္း “ ဟု မိန္႔ေတာ္မူလိုက္ရာ လိမ္ညာရာလည္း မေရာက္၊ ခိုးသူလည္း သတ္ခံရမည့္ေဘးမွ လြတ္ေျမာက္သြားေလသည္ ၊ဆိုလိုသည္မွာ လူမႈဆက္ဆံေရးနယ္ပယ္၌ စကားဟူသည္ အသံုးခ်တတ္မႈ မခ်တတ္မႈအေပၚ၌ အဓိကမူတည္ေၾကာင္းပင္ ျဖစ္သည္ ၊ အသံုးခ်တတ္သူတို႔အတြက္ စကားဟူသည္ အေကာင္းဆံုးေသာ လူမႈဆက္ဆံေရး တံတားတစ္စင္းျဖစ္၍ မိမိအလိုရွိအပ္ေသာ ေလာကီ ေလာကုတၱရာ အက်ိဳးစီးပြားမ်ား အလံုးစံုၿပီးေျမာက္ရန္ျဖစ္သကဲ့သို႔ သူတစ္ပါးအက်ိဳးစီးပြားျပဳလုပ္သူတို႔ အတြက္လည္း အေကာင္းဆံုးလက္နက္ပင္ျဖစ္ေၾကာင္း သိေစအပ္ပါသည္။

ကမၻာ၌ ၾသဇာႀကီးမားၾကေသာ နိဳင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္တို႔သည္လည္းေကာင္း ၊ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ တုိ႔သည္လည္းေကာင္း ၊ ေနရာေဒသအသီးသီးမွ ထင္ရွားေသာ လူထုေခါင္းေဆာင္တို႔သည္လည္းေကာင္း ဒီစကားကုိပင္ ေကာင္းစြာအသံုးျပဳ၍ ေလာကအက်ိဳး သယ္ပုိးရြက္ေဆာင္သြားၾကပါသည္ ၊ ထို႔အတူ လူမႈဆက္ဆံေရး၌ စကားကုိ အသံုးမျပဳတတ္သူတို႔ကား မိမိအက်ိဳးစီးပြားႏွင့္တကြ သူတစ္ပါးအက်ိဳး စီးပြား၊ ေလာကအက်ိဳးစီးပြားမ်ားကို ပ်က္သုဥ္းေစရန္ အဓိကအေၾကာင္းရင္းပင္ျဖစ္ေၾကာင္း  သတိျပဳဆင္ျခင္ရပါမည္ ၊ နဴးညံ့သိမ့္ေမြ႕ေသာ စကားလံုးတို႔ျဖင့္ မႊမ္းထံုေသာ သာယာလွပေသာ ကမၻာသစ္ကုိ ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တမိပါ၏ ……………...။

ေရႊၿမဳိ႕ေတာ္မွ ခေလးေလး