ကုသုိလ္အလုပ္မ်ားကုိ
လုပ္ေနသူမ်ားဟာ မီးေလာင္ေနတဲ့ အိမ္ထဲမွ ပစၥည္းဝတၳဳတစ္ခုကုိ
ဆြဲထုတ္ျခင္းႏွင့္ အလားတူတယ္လုိ႔ ဆုိလုိခ်င္ပါတယ္။ပကတိေသာ အိမ္ၾကီး မေတာ္တဆ
မီးေလာင္တဲ့အခါ ေျခမကုိင္မိ လက္မကုိင္မိ စိတ္ေတြေထြျပား
လွည့္ပတ္သြားလာမေနဘဲ ကုိယ္နုိင္သေလာက္ မီးလြတ္ရာဌာနမွ ပစၥည္းဝတၳဳ
တစ္ခုခုကုိ ဆြဲထုတ္ဖယ္ရွားထားမယ္ဆုိရင္ ကုိယ့္အတြက္
အက်ဳိးရွိတာပါပဲ။ဘာပစၥည္းမွမထုတ္ဘဲ ရပ္ၾကည့္ေန မယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဘာပစၥည္းမွ
ရမွာမဟုတ္ဘူး။မရေတာ့မသုံးရဘူးျဖစ္တာေပါ့။ အဲဒါေၾကာင့္ အိမ္ၾကီးမီးေလာင္
တဲ့အခါ ကုိယ္နုိင္ရာ ပစၥည္းတစ္ခုခုေပါ့။ ေစာင္ျဖစ္ေစ၊ အဝတ္အထည္ျဖစ္ေစ၊
အုိးခြက္ပန္းကန္ျဖစ္ေစ ထုတ္ေဆာင္သြားမယ္ဆုိရင္ေတာ့
အက်ဳိးရွိတယ္လုိ႔ဆုိရမွာပါ။
ထုိ႔အတူပါပဲ
မိမိတုိ႔ ယခုရရွိထားတဲ့ ခႏၶာအိမ္ၾကီးကုိလည္း ခဏမစဲ
အျမဲမီးေတြေလာင္ေနပါတယ္။ ဘာမီးေတြ ေလာင္ေနတာလဲဆုိေတာ့
ေလာဘမီးေတြေလာင္ေနတယ္။ ေဒါသမီးေတြေလာင္ေနတယ္။ ေမာဟမီးေတြ
ေလာင္ေနတယ္။အုိမီးေတြေလာင္ေနတယ္။ နာမီးေတြေလာင္ေနတယ္။ ေနာက္ဆုံး ေသမီးလည္း
တျဖည္း ျဖည္း အေလာင္ခံေနရပါဦးမယ္။
ခႏၶာအိမ္မွ
ေလာင္ေနတဲ့မီးေတြကုိ ျငိမ္းေအာင္ ျငိမ္းသတ္နုိင္ရင္ေတာ့
အင္မတန္ေကငာ္းပါတယ္။ ဒီမီးေတြ ျငိမ္း ေအာင္ဆုိတာကလည္း မဂ္ေရစင္ ေတြရရွိမွ
ပက္ဖ်န္းျငိမ္းသတ္နုိင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ မဂ္ေရစင္ေတြရေအာင္
ဘယ္လုိလုပ္ရမလဲဆုိရင္ ခႏၶာအိမ္ထဲမွာ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ပရမတၳ ဓာတ္သေဘာေတြကုိ
ေတြ႔ေအာင္ရွာ၊ ျမင္ေအာင္ၾကည့္နုိင္မွ “အရွိတရားနဲ႔
အသိတရားကုိက္ညီျပီး”မဂ္ေရစင္ေတြရမွာျဖစ္ပါတယ္။
မဂ္ေရစင္ရေအာင္
လုပ္တာကေတာ့ မီးေတာက္ၾကီးမားစြာ ေလာင္ေနတဲ့ ပကတိအိမ္ထဲက ေရႊအုိးၾကီး
တူးေဖာ္ ရသလုိ ခက္ပါတယ္။ မီးေတာက္ၾကားထဲ အသက္စြန္႔
ၾကိဳးပမ္းေရႊအုိးၾကီးသြားတူးတယ္။ ေရႊအုိးတူးရင္း မီးအေလာင္ခံရရင္ေတာ့
ကုိယ္က်ဳိးနည္းေတာ့တာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ တူးနုိင္ရင္ ေကာင္းတယ္။ မတူးနုိင္ရင္
ေစာေစာကေျပာခဲ့တဲ့ မီးလြတ္ရာက သယ္လုိ႔လြယ္မယ့္ အုိးခြက္ ပန္းကန္
အဝတ္အထည္မ်ားကုိသာ ဆြဲထုတ္ပါ။
ဒီအတုိင္းပါပဲ။
မဂ္ေရစင္ရေအာင္ အားထုတ္နုိင္ရင္ေတာ့ အေကာင္းဆုံးပါ။ မရနုိင္ရင္ေတာ့
လြယ္လြယ္ကူကူနဲ႔ ရရွိနုိင္တဲ့ အုိးခြက္ ပုကန္ အဝတ္အထည္ နဲ႔တူတဲ့ ဒါန
သီလမ်ားကုိ ဆြဲထုတ္ဖုိ႔ လုိအပ္ပါတယ္။ဒါနျပဳရင္ေတာ့ ဒါနရဲ့
အက်ဳိးအမ်ဳိးမ်ဳိးကုိရေပမေပါ့။ ဒါေနန- လွဴဒါန္းေပးကမ္းျခင္းျဖင့္ ၊
နီဟေရေတဝ- ထုတ္ေဆာင္ၾကကုန္ရာ တည္း။ မိမိတုိ႔ မအုိခင္ မနာခင္ ၊ မေသခင္(ဝါ)
အုိမီး နာမီး ေသမီးေတြ မေလာင္ခင္မွာ ဒါနျပဳျပီး ထုတ္ေဆာင္ ၾကရပါမယ္။
သီလေစာင့္ျပီး ထုတ္ေဆာင္ၾကရပါမယ္။ ဘာဝနာပြားျပီး ထုတ္ေဆာင္ၾကရပါမယ္။
ထုတ္ေဆာင္ရတဲ့
ဒါနကုသုိလ္ပစၥည္း သီလကုသုိလ္ပစၥည္း ဘာဝနာကုသုိလ္ပစၥည္းေတြဟာ
အခ်ည္းအႏွီးမျဖစ္ ပါဘူး။ နိဗၺာန္မရမခ်င္း သုံးစြဲရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒိႏ႖ံ-
လွဴဒါန္းအပ္ေသာ ပစၥည္းသည္ ၊ သုဟနတံ ေကာင္းစြာ ထုတ္ေဆာင္ရာေရာက္သည္။ ေဟာတိ-
ျဖစ္၏။လွဴတာဟာ မီးေလာင္တဲ့ ခႏၶာအိမ္ထဲက ပစၥည္းထုတ္တာပဲ။ ဥပုသ္ေစာင့္တာဟာ
မီးေလာင္တဲ့ ခႏၶာအိမ္ထဲက ပစၥည္းထုတ္လုိက္တာပဲ။တရားနာတာ။ တရားစာဖတ္တာ
တရားအားထုတ္တာဟာ မီးေလာင္တဲ့ ခႏၶာအိမ္ထဲက ပစၥည္းထုတ္တာပဲ။
ကုသုိလ္ပစၥည္းေတြဟာ ျပဳလုပ္တဲ့ သူမ်ားကုိ
ခ်မ္းသာေအာင္လုပ္ေပးတယ္။ဘဝအဆင့္အတန္းျမင့္ေအာင္ ေဆာင္ရြတ္တတ္တယ္။ အျပစ္လည္း
ကင္းတယ္။သူခုိးအႏၱရာယ္၊ မင္းအႏၱရာယ္၊ မီးအႏၱရာယ္၊ ေရအႏၱရာယ္၊
မခ်စ္မႏွစ္သက္တဲ့ ရန္သူအႏၱရာယ္တုိ႔ မွလည္းကင္းတယ္။
အဲဒီလုိ
ခႏၶာအိမ္မီးေလာင္ေနတဲ့ အေၾကာင္းကုိ သိရွိၾကလ်က္ စားသင့္သေလာက္စားၾကရသလုိ၊
လွဴသင့္ သေလာက္လည္းလွဴၾကရပါမယ္။ စားတဲ့အက်ဳိး အားရွိမယ္။
က်န္းမာေရးေကာင္းမယ္။ အသက္ရွည္မယ္။ သူမ်ားအကဲ့ရဲ့ လြတ္မယ္။ လွဴတဲ့ အက်ဳိး
ကုသုိလ္ရမယ္။စိတ္ခ်မ္းသာမယ္။ ပီတိျဖစ္မယ္။ အကဲ့ရဲ့လြတ္မယ္။
နတ္ျပည္ေရာက္မယ္လုိ႔ ေကာင္းမွဳကုသုိလ္မ်ား၏ အက်ဳိးအားျဖင့္ သိနုိင္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္
အားလုံးေသာ ပုဂၢဳိလ္မ်ားအေနနဲ႔ မိမိတုိ႔ ဘဝခႏၶာအိမ္ထဲမွ ဒါနပစၥည္း
သီလပစၥည္း ဘာဝနာပစၥည္း၊ မ်ားကုိ ထုတ္ေဆာင္ျပီး
မဂ္ေရစင္မ်ားလက္ဝယ္ပုိင္ပုိင္ရရွိေစဖုိ႔ ဝိပႆနာပစၥည္းကုိလည္း
စြမ္းနုိင္သမ်ွ ထုတ္ေဆာင္ၾကအားထုတ္ၾကပါလုိ႔ တုိက္တြန္းလုိက္ရပါသည္။
စာဖတ္သူအားလုံး သက္ရွည္က်န္းမာစိတ္ခ်မ္းသာ၍ လုိရာဆႏၵမ်ားတစ္လုံးတစ္ဝတည္းျပည့္စုံၾကပါေစ။
အရွင္ဝိမလဝံသ(နာလႏၵာတကၠသုိလ္ အိႏၵိယနုိင္ငံ)
No comments:
Post a Comment