ေလာကီမဂၤလာ ၁၂-ပါး
(၁) ပဋိသေႏၶ အခ်ိန္ အခါ၊ လ၊ ရက္ ေစ့ေရာက္သျဖင့္ ဖြားေျမာက္ေအာင္ျမင္ျခင္း ၀ိဇာတ မဂၤလာမ်ား။
(၂) ဖြားသည္မွေနာက္ ၃-ရက္ ေျမာက္ေသာေန႔၌ ရတနာသံုးပါးဘိုးဘြားဟူေသာ နႏၵိမုခနတ္တို႔အား ရွိခိုးပူေဇာ္ေစျခင္းမုခ ဒႆနမဂၤလာ။
(၃) ဖြားသည္မွေနာက္ ၇-ရက္ ေျမာက္ေသာေန႔၌ ဆံရိတ္ျခင္းဟူေသာ ေကသေစၧဒန မဂၤလာ။
(၄) ကမာၻဦးပညတ္ ေရွးသူေဟာင္းတို႔အမွတ္ျဖင့္ ေကာင္းျမတ္တင့္တယ္ေသာ ေန႔ရက္၌ ပုခက္ ဧယာဥ္ တင္ျခင္း ဟူေသာ ေဒါလာ ကရဏမဂၤလာ။
(၅) ဖြားသည္မွေနာက္ ၇၅-ရက္ ေျမာက္ေသာေန႔၌ ကြမ္းဦးခြန္႔ျခင္းဟူေသာ တမၺဳလ ပတၱမဂၤလာ။
(၆) ဖြားသည္မွေနာက္ ၃-လ ေျမာက္ေသာေန႔၌ ေန လ တို႔ကို ျပသၾကည့္ရႈ ေစျခင္း ဟူေသာ ရ၀ိႏၵဳ ဒႆန မဂၤလာ။
(၇) ဖြားသည္မွေနာက္ ရက္ေပါင္း ၁၀၀-ေျမာက္၌ အမည္သညာမွည့္ျခင္း ဟူေသာ နာမ ကရဏမဂၤလာ။
(၈) ဖြားသည္မွေနာက္ ၆-လ ေျမာက္၍ ထမင္းဦး ခြန္႔ျခင္း ဟူေသာ ပဌမ ဘတၱ မဂၤလာ။
(၉) သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္ ခ်ိန္ရြယ္ ေရာက္လတ္ေသာအခါ ဆံထံုးဥေသွ်ာင္ ဖြဲ႔ထံုးျခင္း ဟူေသာ ေကသ ဗႏၶန မဂၤလာ။
(၁၀) သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္ ခ်ိန္အရြယ္ က်ေရာက္လတ္ေသာအခါ နားထြင္းျခင္း ဟူေသာ ကဏၰစိၦဒၵ မဂၤလာ။
(၁၁)
သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္ အခ်ိန္အရြယ္ က်ေရာက္ေသာအခါ သာသနာေတာ္ တြင္းသို႔
သြတ္သြင္း ခ်ီးျမႇင့္ျခင္းဟူေသာသာသနာ ႏုဂၢဟ မဂၤလာ။ ပဗၺဇၨမဂၤလာ လည္း ဟူ၏။
(၁၂)
သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္ အခ်ိန္အရြယ္ က်ေရာက္ေသာအခါ မ်ိဳးႏြယ္ဇာတ္ ဂုဏ္
လံုးစံုတူေသာ သတို႔သား သတို႔သမီးႏွင့္ စုလ်ားရစ္ပတ္ လက္ထပ္ ထိမ္းျမား
ရျခင္း ဟူေသာ အာ၀ါဟ ၀ိ၀ါဟမဂၤလာ။
သုေတသန သ႐ုပ္ျပအဘိဓာန္စာအုပ္မွ...။
မဂၤလာတရားနဲ႔ ပတ္သတ္လို႔ အနည္းက်ဥ္းထပ္ျဖည့္ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ မဂၤလာမွာ ေဆာင္ရမယ့္ မဂၤလာနဲ႔၊ ပယ္ရမယ့္ မဂၤလာ ဆုိၿပီးရွိပါတယ္။ ေဆာင္ရမယ့္
မဂၤလာက ဘုရားေဟာ မဂၤလာသုတ္မွာပါတဲ့ ၃၈ျဖာ မဂၤလာတရားေတာ္ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
(ဒီေနရာမွာ မဂၤလာေဆာင္(လက္ထပ္) ေတာ့မယ့္ မိတ္ေဆြေတြကုိ
မဂၤလာေဆာင္တယ္ဆုိၿပီး လက္ထပ္ၾက သလို ၃၈ျဖာ မဂၤလာတရားေတြကုိလည္း
ေဆာင္ၾကပါလို႔ အသိေပးလို႔ ရပါတယ္)။
ပယ္ရမည့္ မဂၤလာမ်ား ဆိုတာက တရားနဲ႔
စပ္တဲ့ ၃၈-ျဖာ မဂၤလာအစစ္ေတြ မဟုတ္ပါဘူး၊ ေလာကသားေတြက မဂၤလာလို႔
ယူဆစြဲလမ္းအပ္တဲ့ မဂၤလာ အတုေတြကိုသာ ဆိုလိုပါတယ္၊ အဲဒါေတြက ဒိ႒မဂၤလာ၊ သုတမဂၤလာ၊ မုတမဂၤလာလို႔ သံုးမ်ိဳးရွိပါတယ္။
ဒိ႒မဂၤလာ
ဒိ႒မဂၤလာဆိုတာ
အေကာင္းအျမတ္ကို ျမင္ေတြ႕ရရင္ ေကာင္းက်ိဳးကိုရတယ္၊ မေကာင္းတာ ဆိုးတာကို
ျမင္ရရင္ မေကာင္းက်ိဳးကို ရတယ္လို႔ ယူဆခ်က္ပါပဲ။ ဘယ္လိုဟာလဲဆိုေတာ့ နံနက္
အိပ္ရာမွ ထခါစမွာ ပ်ံလႊားငွက္၊ မိုးစာငွက္ လူ႔စကားေျပာတတ္တဲ့ ငွက္ကို
ျမင္ရရင္္၊ ကိုယ္၀န္ေဆာင္၊ အပ်ိဳ၊ လူပ်ိဳကို၊ ေရျပည့္အိုး၊ အာဇာနည္ျမင္း၊
ႏြားလားဥႆဖ စတဲ့ ႏွစ္သက္ဖြယ္အဆင္းကို ျမင္ရရင္ ေကာင္းျခင္းမဂၤလာ
ျဖစ္တယ္လို႔ ယူဆၾကတယ္။ ေရွးတုန္းက အိႏၵိယမွာ ယူဆပံု ေတြပါပဲ။ ယခုေခတ္
ျမန္မာျပည္မွာလဲ ထိုက္သည့္အားေလ်ာ္စြာ ယူဆစြဲလမ္းခ်က္ဟာ အေတာ္အတန္ေတာ့
ရွိတာပါပဲ။ သူေတာင္းစား ဒြန္းစ႑ားကိုျမင္ရရင္ အမဂၤလာျဖစ္တယ္လို႔ ေရွးေခတ္က
အယူအဆရွိခဲ့တယ္။
သုတမဂၤလာ
သုတမဂၤလာဆိုတာကေတာ့
အၾကားေကာင္းကို မဂၤလာလို႔ယူၿပီး အၾကားဆိုးကို အမဂၤလာလို႔
ယံုၾကည္စြဲလမ္းတာပါပဲ။ ၀မ္းေျမာက္ေပ်ာ္႐ြင္ဖြယ္ အသံေကာင္း အဆိုေကာင္းကို
ၾကားရရင္ မဂၤလာလို႔ ထင္မွတ္တယ္။ မသာ(လူေသ) အေၾကာင္း၊ လြမ္းဆြတ္ငိုေၾကြးသံ
တို႔ကို ၾကားရရင္ အမဂၤလာလို႔ ယူဆတယ္။ ဇီးကြက္ျမည္သံၾကားရရင္
မဂၤလာရွိတယ္လို႔ ယူဆတယ္၊ ငွက္ဆိုးသံ ၾကားရရင္ အမဂၤလာျဖစ္တယ္လို႔ ယူဆတယ္၊
ဒါမ်ိဳးေတြပါပဲ။
မုတမဂၤလာ
မုတမဂၤလာ
ဆိုတာကေတာ့ အနံ႕ေကာင္းကို နံရတာ၊ အရသာအထူးကို စားရတာ၊ အေတြ႕ေကာင္းကို
ေတြ႕ထိရတာ ဒါမ်ိဳးေတြကို မဂၤလာလို႔ ယူဆတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ဆန္႔က်င္တဲ့ အနံ႔အရသာ
အေတြ႔မ်ိဳးကို အမဂၤလာလို႔ ယူဆတယ္။ အိႏၵိယက
ဇာတ္အယူ၀ါဒအရဆိုရင္ ဇာတ္နိမ့္ ဒြန္းစ႑ားကိုယ္နဲ႔ ထိတာကို အမဂၤလာလို႔ ယူဆတယ္။
အမွန္တကယ္ပဲ
တရားအလုပ္ အားထုတ္တဲ့ သူေတြအေနနဲ႔ အထက္က ေျပာခဲ့တဲ့ မဂၤလာတရားေတြကုိလည္း
ပယ္ရပါမယ္။ ေလာကီမဂၤလာေတြကုိလည္း ပယ္ရမယ္။ တရားအားထုတ္ေနၿပီး ဒီလို အယူေတြ
စြဲေနေသးတယ္ဆုိရင္ မဟုတ္ ေသးဘူးလို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်လို႔ ရပါတယ္။ ဒါေတြက
ျမန္မာအေတာ္မ်ားမ်ား စြဲေနၾကတဲ့ အယူေတြလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ အားလံုးကုိလည္း
ဒီအေၾကာင္းေတြ သိေစခ်င္ပါတယ္။ ေရးသားျဖစ္ေအာင္ ေမးလိုက္တဲ့ ကုိထုိက္ ကုိ
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
သူေတာ္ေကာင္းဓာတ္ တရားျမတ္ လႊမ္းပတ္ကမာၻတည္ေစေသာ္…
No comments:
Post a Comment