၁၂။ အမွဳန္ည္းမ်ား၊ ခန္႔ထားရွိေသာ္၊ တစ္ခြန္းေခၚက၊ ၾကားေသာ္ခဏ၊ ခ်ဥ္းကပ္ၾက။
၁၃။ ကိစၥရွိၿငား၊ သြားသည္မ်ား၊ လ်င္းလ်ားခဏ၊ လာပါၾက။
၁၄။ အသက္ၾကီးငယ္၊ ဝါၾကီးငယ္ကို၊ လႊဲဖယ္မေသြ၊ နွိမ့္ခ်ေလ။
၁၅။ ရုိေသတုပ္ကြ၊ ဆည္းကပ္ၾကလ်က္၊ ေန႔ညၾကည္ၿဖဴ၊ နည္းခံယူ၍၊ ၾကီးသူေခၚက၊ ၾကြၾကြလည္းလာ၊ ဗ်ာဗ်ာကၽြန္ုပ္၊ ပုဆစ္တုပ္လ်က္၊ ဖုံုးအုပ္ေၿခလက္၊ လြန္ၿငိမ္သက္သည္၊ ေက်ာင္းထြက္လူေပ၊ ဆိုရေစ။
၁၆။ ကြမ္းေဆးမီးလွ်င္၊ ဧည့္သည္ၿမင္ေသာ္၊ အလ်င္ခဏ၊ တည္ပါၾက၊
၁၇၊ မင္းသြားငါသြား၊ ၿငင္းခံုပြားေသာ္၊ စကားေဘာက္ဆတ္၊ မဆိုအပ္။
၁၈။ မလ်ွပ္မေပၚ၊ ေခၚလွ်င္လည္းရ၊ ထၾကြေမြ႔သိမ္၊ ဣေၿႏၵႏွင့္၊ ၿငိမ္ၿငိမ္ေန၊ မ်က္စိမၿငိမ္း၊ နားမၿငိမ္းသည္၊ ဟိန္းဟဲ့ဆိုရေစႏွင့္။
၁၉။ မ်က္ေမွာက္ေကာင္းၿငား၊ ၿပင္တစ္ပါးမွာ၊ တၿခားမက်င့္ ၾကေလႏွင့္၊
၂၀။ မသင့္တတ္ၿငား၊ ရန္စကားၿဖင့္၊ ေထြၿပားေပြလီ၊ တစီစီႏွင့္၊ တဟီဟီသည္၊ က်ီစား၍လည္း မေနႏွင့္။
၂၁။ ဟီနနတၳ၊ မဆဲၾကႏွင့္၊ ၾကီးကငယ္သည္၊ နင္ဟယ္ကိုမွ်၊ မဆိုၾကႏွင့္၊ ရန္စခ်ဳတ္ခ်ည္၊ ေရွာက္လႊဲဖည္၍၊ သတ္မည္ကိုထား၊ လက္ဖ်ားႏွင့္မွ်၊ မတို႔ၾကႏွင့္၊ ခ်စ္လွရိုေသ၊ အခ်င္းခ်င္းကို၊ သင့္တတ္ေစဟု၊ မေအအရင္း၊ တစ္ဝမ္းတြင္းသို႔၊ သားရင္းတူကြ၊ မွတ္ကုန္ၾက။
သွ်င္မဟာသီလဝံသ
ၿမန္မာ (၈၁၅-၈၈၀)
ဆက္ရန္ရွိေသးသည္
No comments:
Post a Comment