၁။ ပညာရွိကိုေပါင္း၊ သမားေကာင္းကိုဖက္၊
သူပ်က္ကိုခြာ၊ ဆရာကိုကပ္၊ အရပ္ကိုမွ်၊ လံုံ႔လအပင္၊ ဆင္ၿခင္အမ်က္၊
ရန္ဘက္ကိုေၿမာ္၊ သူေတာ္ကိုခ်စ္၊ ခင္ပြန္းပစ္ကိုေရွာင္၊ သူေလာင္ကိုေရႊ႕၊
ဆင္ေဝွ႔ကိုခ်ည္၊ ၾကံစည္မၿပတ္၊ အတတ္ရံခါ၊ ပညာကိုေရွး၊ ဥစၥာကိုေနာက္၊
အေလ်ာက္ေပးကမ္း၊ ခ်ီးမြန္းတန္သည္၊ လူရည္ကိုရွဳ႕၊ ေပးမွဳအရာကို သိလွေစ။
၂။
မေပးဘဲကို မလိုလင့္၊ မေမးဘဲကို မဆိုလင့္၊ မေခၚဘဲကို မသြားလင့္၊
မၿမိန္ဘဲကို မစားလင့္၊ မမွည့္ဘဲကို မဆြတ္လင့္။ တိတ္တိတ္ေနေသာ္ ေထာင္တန္၏။
လူလိုက နတ္လိုကာ၊ လူၾကိဳက္က နတ္ၾကိဳက္ကာ၊ မေပါ့မေလး၊ မေႏွးမလ်င္၊
ေရႊခ်ိန္ခြင္သို႔၊ မတင္မေလ်ာ့၊ ေလွေဖါင္ေဖာ့သို႔၊ မေလ်ာ့ပညာ၊ တံငါလုလင္၊
မွ်ားၾကိဳးငင္သို႔၊ ပညာရွိမွ ခြင့္သိသည္၊ လိမၼာမွ စကားတတ္သည္၊
သူ႔ေက်းဇူးကိုသိမွ၊ စည္းစိမ္တည္သည္၊ လာမည့္ေဘးကို၊ အေဝးကၿမင္မွ၊
အသက္ရွည္ရာသည္။
၃။ သူမေကာင္းကိုခြာ၊ သူေကာင္းကိုရွာ၊ သူေတာ္ဆံုးမနာ၊ သူ႔နည္းမက်င့္ရာ၊ သူ႔ထက္ေစာင့္စည္းပါ၊ သူေကာင္းၿဖစ္စိမ့္ငွာ၊ သူခ်စ္ရွစ္ခ်ပ္ၾကာ။
၄။
ေလာဘဟူသည္၊ ဆင္ရိုင္းစြ၊ ပညာဟူသည္၊ ခၽြန္းေထာက္မ၊ သဒၶါဟူသည္၊
ခၽြန္းရွည္ၿပ၊ သတိဟူသည္၊ လြန္ၾကိဳးတြ၊ ဒိဌိဟူသည္၊ တြင္းတြင္ခ်၊ ယဥ္လွ်င္
နိဗၺာန။
၅။ ေဒါသေၿမြေဟာက္၊ ၿပင္းဆိပ္ေတာက္၊ ပညာဟူသည္၊ ေဆးၿဖင့္ေလွာက္၊ ေမာဟဟူသည္၊ ေမွာင္အမိုက္၊ အတိုက္နက္စြာလြန္း၊ ပညာဟူသည္ ဆီမီးထြန္း။
၆။ ပ်ိဳ႕လည္းမပါ၊ လကၤာမစပ္၊ ပညတ္ပရမတ္၊ အၿမတ္ေမတၱာစာ၊ ဖတ္ကုန္တစ္ေန႔သုံးခါ၊ ရလိမ့္စည္းစိမ္ခ်မ္းသာ၊ သက္ေတာ္အလြန္ရွည္စိမ့္ငွာ။
ကန္ေတာ္မင္းေက်ာင္းဆရာေတာ္ (ၿမန္မာ- ၈၀၀-၈၇၅)။
No comments:
Post a Comment